تفاوت خودکشی با خودجرحی چیست؟ خودجرحی به رفتارهایی اطلاق می شود که فرد به طور عمدی به خود آسیب میزند، اما هدف او پایان دادن به زندگی نیست. این رفتارها می توانند شامل بریدن پوست، سوزاندن، یا ضربه زدن به خود باشند.
تفاوت خودکشی با خودجرحی
هدف خودجرحی معمولاً کاهش درد عاطفی یا احساس کنترل است، در حالی که هدف خودکشی پایان دادن به زندگی است.
شدت آسیب: خودجرحی معمولاً باعث آسیبهای سطحی می شود، در حالی که خودکشی می تواند منجر به مرگ شود.
قصد: در خودجرحی، فرد قصد پایان دادن به زندگی را ندارد، اما در خودکشی این قصد وجود دارد.
روشهای درمان خودجرحی:
- درمان شناختی-رفتاری (CBT): کمک به فرد برای شناسایی و تغییر الگوهای فکری و رفتاری ناکارآمد.
- درمان مبتنی بر ذهن آگاهی (MBT): افزایش آگاهی از لحظه حال و کاهش اضطراب.
- گروه های حمایتی: شرکت در گروه های حمایتی برای افرادی که تجربیات مشابه دارند.
روشهای ایجاد انگیزه در فردی که ناامید است و به خودکشی فکر می کند چیست”؟ وقتی فردی ناامید است و به خودکشی فکر می کند، ایجاد انگیزه در او می تواند چالش برانگیز باشد، اما با رویکردی همدلانه و حمایتی، میتوان به او کمک کرد تا امید و انگیزه خود را بازیابد. در ادامه به روشهای ایجاد انگیزه در چنین فردی پرداخته می شود.
۱. ایجاد ارتباط ایمن و همدلانه
- گوش دادن فعال: به فرد فرصت دهید تا احساسات و افکار خود را بیان کند. بدون قضاوت و با دقت به حرفهایش گوش دهید.
- ابراز همدلی: احساسات فرد را تأیید کنید و نشان دهید که درک می کنید چقدر درد می کشد. جملاتی مانند “میدانم که این شرایط برایت بسیار سخت است” مفید هستند.
- پرهیز از قضاوت: از گفتن جملاتی مانند “اینقدر ناراحت نباش” یا “خودت را جمع و جور کن” خودداری کنید.
۲. کمک به فرد برای شناسایی نقاط قوت و منابع حمایتی
- شناسایی نقاط قوت: به فرد کمک کنید تا نقاط قوت و توانایی های خود را شناسایی کند. این کار می تواند به او کمک کند تا احساس توانمندی بیشتری داشته باشد.
- بررسی منابع حمایتی: با فرد درباره افرادی که می توانند از او حمایت کنند (مانند خانواده، دوستان، یا گروه های حمایتی) صحبت کنید.
۳. تعیین اهداف کوچک و قابل دستیابی
- تعیین اهداف کوتاه مدت: به فرد کمک کنید تا اهداف کوچک و قابل دستیابی تعیین کند. این اهداف می توانند ساده باشند، مانند بیرون رفتن برای پیاده روی یا تماس با یک دوست.
- تشویق به پیشرفت: هر پیشرفت کوچک را تشویق کنید و به فرد نشان دهید که حتی قدمهای کوچک نیز مهم هستند.
۴. ارائه حمایت روانی و حرفه ای
- تشویق به دریافت کمک تخصصی: فرد را تشویق کنید تا با یک روانشناس یا روانپزشک مشورت کند.
- استفاده از خدمات بحران: در صورت نیاز، از خدمات بحران مانند خطوط تلفنی یا مراکز مشاوره استفاده کنید.
۵. ایجاد محیطی امن و حمایتی
- حذف ابزارهای خودکشی: اطمینان حاصل کنید که فرد به ابزارهای خطرناک دسترسی ندارد.
- حضور فیزیکی: اگر ممکن است، در کنار فرد بمانید تا از ایمنی او اطمینان حاصل کنید.
۶. تشویق به مشارکت در فعالیت های مثبت
- فعالیت های لذت بخش: فرد را تشویق کنید تا در فعالیتهایی که قبلاً از آنها لذت می برده است شرکت کند.
- ورزش و فعالیت بدنی: ورزش می تواند به بهبود خلق و خو و کاهش استرس کمک کند.
ایجاد انگیزه در فردی که ناامید است و به خودکشی فکر می کند، نیازمند رویکردی همدلانه و حمایتی است. با ایجاد ارتباط ایمن، کمک به شناسایی نقاط قوت، تعیین اهداف کوچک، و ارائه حمایت روانی، میتوان به فرد کمک کرد تا امید و انگیزه خود را باز یابد. خودجرحی و خودکشی دو پدیده متفاوت هستند که نیاز به روشهای درمانی خاصی دارند. با رعایت پروتکلهای مناسب و استفاده از منابع حمایتی، میتوان از بسیاری از موارد خودکشی و خودجرحی جلوگیری کرد و زندگی های ارزشمند را نجات داد.
لا تعليق