ایجاد احساس گناه در کودک

ایجاد احساس گناه در کودک چه پیامدهایی دارد؟ احساس گناه دادن والدین به فرزندان نوعی کنترل گری محسوب میشود. در واقع نوعی هیجان ابزاری که والدین از آن برای کنترل و تسلط روی فرزندشان استفاده میکنند.

ایجاد احساس گناه در کودک

من اینهمه برات زحمت کشیدم. بزرگت کردم. میخوای تنهام بذاری؟ من فقط دلم به تو خوش تو بری من چکار کنم؟ تو فقط یه پدر مادر داری بخاطر ما این کار رو کن. یه روز حسرت اینو میخوری که به حرفام گوش ندادی که دیگه خیلی دیر شده و من مُردم. خیلی قدرنشناسی و ناسپاسی ، خاک بر سر من که اینقدر به فکر توام . من واقعا ناراحتم که میخوای مهاجرت کنی. تو بری کی میخواد حواسش بمن باشه؟ مگر من چقدر عمر میکنم که قراره ازت دور باشم؟ تو خیلی منو اذیت کردی تا بزرگ شدی من جوونیمو پای تو گذاشتم، بخاطر تو توی این زندگی موندم. این مزد زحمات من نیست .

این دست جملات و وجود حس بد ناتوانی در فکر و عمل ، کم کم و به مرور زمان ، کودکان را در معرض فشار استرس و افسردگی قرار می دهد. باعث ایجاد احساس گناه در کودک می شود. به سلامت روان کودک و تربیت کودک  آسیب میرساند.  حتی موجب اختلال یادگیری در کودکان میشود.

چگونه با کودک ارتباط بگیریم؟

ما بزرگترها از طریق کودک درون می توانیم با فرزند بیرون مان رابطه برقرار کنیم. یعنی در حقیقت اگر بتوانیم با کودک درون خود ارتباط برقرار کنیم و کودک درون و معصومیت درونمان را آزاد کنیم آنوقت می توانیم با بچه ها ارتباط خوبی داشته باشیم.

توصیه های تربیتی به والدین

• به قولهایی که به کودک می دهید کاملا مقید باشید. چه در تنبیه ، چه در تشویق.
• به دعواهای دو کودک نباید اهمیت ویژه نشان داد. چون آن را مهم تر جلوه می دهد و آنها حساس تر می شوند .
• تا می توانیم اشکالات و عیب های کودک را نبینیم. اگر قرار شد نبینیم و توجه نشان ندهیم. هیچ اهمیتی ندهیم چه با نگاه و یا حرکات صورت و … .
• بچه باید بچگی کند. نه اینکه به کلاس زبان برود. دقت شود که کلاس های اضافی و تقویتی برای بعد از ۷ سالگی است .
• بچه های بيش فعال و اکتیو را باید به کارهای عملی مثل بستن پیچ و مهره و یا باز کردن سرپیچ لامپ و … انداخت .
• در مراحل تربیت همیشه نباید توقع پاسخ مثبت داشت . کودک در نوسان است.
• هیچ گاه بین کارتون دلخواه کودک برنامه را قطع نکن.
• بازی هایی که ابهت تو را می شکند و برخورد های فیزیکی دارد را با کودک انجام نده. اما بسیار خوش اخلاق باش.
• به صحبت های کودک گوش کن. کودک پر حرف است.
• کودک حواس پرت است و گاهی هم بی توجه . ابتدا توجهش را جلب کن تا به تو نگاه کند بعد با او صحبت کن.
• به کودک قرقرو باید بی اعتنایی کرد.
• کودک را در مسائل خودش درگیر کنید . مثل : کیفش ، کفشش ، مدرسه اش و …
• بازی شغل کودک است.
• برای هر رفتار بد ابتدا یک جایگزین پیدا کنید. بعد او را نهی کنید. اول شکلات را بده ، بعد چاقو را از او بگیر.
• اگر کودک شب ادراری دارد. روزها قبل از رفتن به دستشویی او را به نگه داشتن چند ثانیه ای تمرین دهیم تا مثانه اش تقویت شود.