تحریک الکتریکی مغز

ارایه خدمات درمانی توسط دستگاه جدید و پیشرفته TDSC ( تحریک الکتریکی مغز ) در زمینه درمان اختلالات اضطرابی، افسردگی، وسواس، خواب و … در مرکز مشاوره و خدمات روانشناختی بینا انجام میشود.

تحریک الکتریکی مغز

یکی از روشهای تحریک مغز (transcranial Direct  Current Stimulation (TDCS یا تحریک الکتریکی از رو جمجمه است. در این روش با استفاده از یک جریان الکتریکی ضعیف (حداکثر تا ۲میلی آمپر) نواحی خاصی از مغز را تحریک میکنند که این کار میتواند اثرات درمانی برجای بگذارد. همچنین میتواند منجر به ارائه اطلاعات بیشتر در خصوص کارکرد مغز انسان نیز بشود.

کاربردها

از TDCS در درمان اختلالات اضطرابی، اسکیزوفرنی، وسواس جبری، افسردگی، پارکینسون، میگرن، اختلالات خواب، صرع، هراس، ناتوانیهای یادگیری، سندرم تورت، مدیریت استرس، بیش فعالی، عدم تمرکز و توجه، آلزایمر، لکنت زبان، اتیسم، نارساخوانی، وزوز گوش و سوء مصرف مواد و بازتوانی پس از سکته مغزی استفاده شده است.

همچنین آزمایش بر روی افراد سالم نشان داده است که این روش میتواند عملکرد شناختی آنان را بسته به منطقه ای که تحریک میشود افزایش دهد از قبیل توانایی های گفتاری و ریاضی،گستره توجه، حافظه و …

اصول و روش کار

به این صورت که دو الکترود یکی قطب مثبت و دیگری قطب منفی از طریق یک پد اسفنجی که با محلول رسانا خیس گردیده است بر روی سر قرار میگیرند. جریان الکتریکی توسط الکترودها پس از عبور از نواحی مختلف (پوست سر، جمجمه و …) خود را به سطح قشر مغز میرساند. جریانی که به این ناحیه رسیده نورونها را دارای بار الکتریکی کرده و باعث ایجاد قطب مثبت و منفی میگردد که منجر به تغییر فعالیت آن ناحیه میشود.

انواع تحریک

سه نوع تحریک وجود دارد: تحریک مثبت، تحریک منفی و تحریک ساختگی.

در تحریک مثبت، تحریک پذیری عصبی منطقه مورد نظر افزایش می یابد حال آنکه در تحریک منفی برعکس این مساله صورت میگیرد. حالت ساختگی نیز به عنوان گروه کنترل در مطالعات مورد استفاده قرار میگیرد. در این حالت تحریک کوتاهی صورت میگیرد و پس از آن متوقف میشود. در این حالت فرد متوجه نمیشود که چه مدت تحریک بر روی وی صورت گرفته است. به وسیله وجود این حالت است که محققان میتوانند اثر واقعی این روش را در مقایسه با اثر تلقین و یا دارونمایی آن مشخص نمایند.

یکی از  مهمترین ابعاد این روش قابلیت آن در دستیابی به تغییرات صورت گرفته در قشر مغز حتی پس از پایان تحریک است. مدت این تغییرات به طول مدت تحریک و همچنین شدت تحریک بستگی دارد. عملکرد مغز با توجه به دپوالریزاسیون و یا هیپرپوالریزاسیون اتفاق افتاده در پتانسیل استراحت غشا تغییر می یابد.

خطرات و عوارض جانبی

تا کنون هیچ گونه خطری در مورد استفاده از این روش گزارش نشده است.