کودکان به امنیت عاطفی نیازمندند

امنیت عاطفی کودک خیلی مهم است. کودکان به امنیت عاطفی نیازمندند. احساس اینکه والدین و یا مربی آنها را دوست ندارند، یا آنها را رها می کنند، جا می گذارند و یا ممکن است بزرگترهای آنها  بروند و دیگر برنگردند، بسیار برای کودکان دردناک است.

کودکان به امنیت عاطفی نیازمندند

چنانچه کودکی مورد بی توجهی قرار گیرد سعی می کند از طریق منفی کاری و لجبازی توجه دیگران را به خود جلب کند. مثلا جلوی تلویزیون می ایستد، هنگام صحبت کردن دیگران داد و بیداد می کند و موقع غذا خوردن از سر سفره بلند می شود. والدین هنگام مشاهده ی چنین رفتارهایی با بحث های طولانی، خواهش و یا حتی تنبیه به رفتار منفی کودک توجه می کنند و بدین ترتیب به تدریج کودک می آموزد که برای کسب توجه دست به این رفتارها بزند.

از این جملات استفاده نکنید

هیچ وقت لابلای صحبت هایتان برای تنبیه، ادب کردن و یا سر به راه کردن کودک از این جملات استفاده نکنید:

• میرم مامان یکی دیگه میشم.
• خیلی خب اینقدر اذیتم میکنی میرم دیگه برنمی گردم.
• الان میرم میذارمت تو خیابون لولو بیاد ببرتت.

هیچ وقت از این نوع حرف ها چه به صورت تهدید و چه به صورت شوخی استفاده نکیند. این حرف ها امینت روانی کودک را به هم می زند.

جایگزین های تنبیه برای بچه ها

به جای تنبیه، تقبیح شدید خود را بیان کنید بدون اینکه به شخصیت فرزندتان حمله کنید. مثلا پدری که می بیند فرزندش ابزار او را برداشته و در حیاط زیر باران رها کرده چه عکس العملی می تونه داشته باشه؟ میتونه فریاد بزنه، عصبانیت خودش رو با تندی بیان کنه و میتونه با جدیت به فرزندش تذکر بده بدون اینکه به فرزندش اهانت کرده باشه. مثلا بگه‌؛ “از اینکه ابزار نوی من توی حیاط زیر بارون رها شده و زنگ زده خیلی عصبانی ام…”

•  به جای تنبیه، انتظارات خود را جزء به جزء برای فرزندتان شرح دهید. انتظار دارم وقتی ابزار من رو قرض میگیری مثل اول بهم برگردونی.
• راه جبران خطا را به فرزند خود نشان دهید. از این به بعد وقتی ابزار منو می گیری سریع سر جاش برگردون.
• به کودک فرصت دهید. پسرم تو میتونی ابزار منو امانت بگیری و دوباره پسشون بدی و در مقابل میتونی امتیاز استفاده از آونها را کلا از دست بدی. تصمیمش با خودت.
• با موضوع برخورد فعال داشته باشید. کودک: چرا درب جعبه ابزار قفله؟! پدر: تو به من بگو چرا؟
• مشکل گشایی کنید. پسرم به نظر تو چه راهی می تونیم پیدا کنیم که هر وقت به ابزار من احتیاج داری بتونی از آنها استفاده کنی؟ در ضمن مطمئن باشم که هر وقت لازمشون داشتم داشتم سر جاشون باشند.

تنبیه کودک،در حضور دیگران،حتی مقابل فرزند دیگرتان اشتباه و ممنوع است!

اگر کودک در حضور دیگران کار خطایی انجام داد. او را به اتاق یا مکان دیگری ببرید و به او تذکر دهید. ولی تنبیه را به تعویق بیندازید. اگر تنبیه( دعوا-تذکر) مقابل بقیه انجام گیرد: نوعی احساس شرم،تحقیر و سرافکندگی کودک نسبت به جمع پیدا میکند. شخصیت فردی و اجتماعی او می شکند.

کودک رفتار دو گانه ای نشان میدهد: الف) سعی میکند نظر بقیه را عوض کند و به دروغ و فریب روی می آورد و یا خجالتی میشود، زیرا نظر دیگران برایش مهم میشود. ب) چیزی برای از دست دادن ندارد و شروع به لجبازی و پرخاشگری میکند.

پس تنبیه و حتی تذکر در مقابل شخص دیگر، هیچ اثر مثبت تربیتی (خودداری کودک از کار خطا) ندارد.