تجاوز به شخصیت کودک

وادار کردن کودک به تقلید از رفتار فردی دیگر مثل غذا خوردن، راه رفتن، حرف زدن، عملی بسیار نادرست و تحقیر کننده می باشد.  کودک دلقک نیست و باید به شخصیتش احترام بگذاریم. اینکار تجاوز به شخصیت کودک است.

تجاوز به شخصیت کودک

چقدر اصرار داریم که بچه های ما همونی که ما قبول داریم، بپذیرند. جملاتی مانند : وقتی بزرگ شدی بهتر می فهمی. دهانت را ببند. نظرت را بخواهم از تو می پرسم. به فرزند شما ياد می دهد : فكرهايش، اهميت ندارد.  بايد نقش مرده را بازی كند. وقتی فرد با قدرتی از او چيزی بخواهد، بی گفتگو بپذيرد. این کار تجاوز به شخصیت کودک است. به فرزندتان احترام بگذاريد؛ به عقايدش توجه كنيد تا به مرور ياد بگيرد، بهترين گزينه را به كار گرفته و بهترين تصميم را اتخاذ كند.

کاهش اضطراب کودک

احترام به کودک اضطراب و تنش او را کاهش خواهد داد. از طرف دیگر، اگر شما خیلی آسان‌گیر باشید و اجازه دهید به ديگران آسيب بزند يا به حقوق ديگران تجاوز كند. او هرگز رفتار مسئولانه نسبت به دیگران را نخواهد آموخت و در نتیجه مورد احترام نیز واقع نخواهد شد.

نکات مهم در تربیت کودک

• از تشویق کردن کار خوب فرزندتان نترسید.
• از احترام گذاشتن به فرزندتان و از بخشیدن خطاهای فرزندتان نترسید.
• از بی اعتنایی به کار بد اما بی خطر او واز اشتباهاتش نترسید.
• از بهانه گیری های گاه و بیگاه فرزندتان، از دادن عشق بی قید و شرط به او نترسید.
• از آزادی دادن معقول به فرزندتان نترسید، زیرا فرزندتان لوس نخواهد شد.

اگر به فرزندتان اجازه ندهید به حق کسی تجاوز کند یا به خود و دیگران صدمه بزند، با دادن احترام، عشق، محبت، بخشش، گذشت و تشویق فرزندتان ضعیف و لوس نخواهد شد. بلکه فرزندتان خواهد شکفت و حرمت نفس و اعتماد به نفس در او نهادینه خواهد شد.

احساس مالکیت در کودکان

کودکان معمولا تا چهار سالگی توانایی شریک شدن وسایلشان را ندارند, باید به احساس مالکیت کودک احترام گذشت.  به هیچ وجه پدر و مادر نباید بدون اجازه کودک خود اسباب بازی اش را حتی برای چند دقیقه به کودکی دیگر بدهند یا به او برچسب خساست بزند یا دعوا کنند. بهتر است اسباب بازی مهمان داشته باشید و قبل از آمدن مهمان، اسباب بازیهای فرزندتان را جمع کنید.

تصمیم گیری در کودکان

با حق انتخاب دادن به فرزندتان بدون زیر پا گذاشتن مسئولیت های تان در مقام پدر یا مادر، نشان می دهید برای عقاید فرزندتان احترام قایل هستید.  به عنوان پدر یا مادری باهوش، اجازه می دهید تصمیم گیری های کوچک انجام شود در حالی که در مورد تصمیمات بزرگ که می تواند سلامت و امنیت فرزندتان را به خطر بیندازد خودتان عمل می کنید.  فرزند پیش دبستانی تان با تمرین انتخاب های کوچک و ساده احساس می کند خودش برای زندگی اش تصمیم می گیرد.  اگر امروز به فرزندتان حق انتخاب ندهید شاید وقتی انتخاب ها حساس تر می شود قادر به تصمیم گیری نباشد.