اشتباهات بزرگسالان در آموزش کودک

اشتباهات بزرگسالان در آموزش کودک چیست؟ ما بزرگسالان در رابطه با آموزش کودکان اغلب تکلیف خود را با آن ها روشن نمی کنیم ، نه تنها با آن ها که حتی با خودمان هم همین طور . قرار است به کودک یا دانش اموز مان املا بگوییم و در املا تمرکز کودک باید بر صحیح نویسی کلمات قرار گیرد ، اما ما همزمان از او مطالبات دیگری هم داریم ، برای مثال در همین حین دائم نسبت به خط او تذکراتی می دهیم: خیلی بزرگ ننویس. بالای خط ننویس. مرتب و صاف بنویس. تمیز تر بنویس. و…

اشتباهات بزرگسالان در آموزش کودک

قرار است انشا و متن نویسی کودک و دانش آموز را محک بزنیم. آیا کسی از شما هست که در متن خلاقانه و زیبای کودکی به یک غلط املایی بر بخورد اما از آن بگذرد ؟ فکر نمی کنم . در بهترین حالت به او می گوییم : آفرین متن خوبی نوشتی ولی این کلمات را غلط نوشته ای.

ما باید بیاموزیم که برای یک کودک و دانش آموزمان در سنین دبستان تمرکز همزمان به چند  موضوع مختلف به سادگی، رشته فکر و تمرکز او را پاره ، او را از ادامه آن کار دلسرد و کیفیت کارش را در زمینه اصلی پایین می آورد . قبل از شروع یک فعالیت با کودک و دانش آموزتان تکلیفتان را با خودتان روشن کنید که واقعا هدف اصلی از این فعالیت چیست ؟ تمرکز خود و کودک ودانش اموزتان را بر روی آن حفظ و کیفیت کار و نحوه ی انجام دادن او را در همان مورد بسنجید.

سرکوب سوالات کودکان

پیش از آغاز مدرسه، تقریبا همه کودکان با سوالات خود زنده اند. به نظر می رسد به طور غریزی می فهمند که این پرسش ها راه بررسی و درک جهان است. اغلب، بزرگسالان سعی در ارائه پاسخ هایی برای پرسش های کودکان دارند و گاهی اوقات آنها را رد می کنند. اکثر کودکان زیر سن هفت سال با رد بزرگسالان دلسرد نمی شوند و بر سوال پرسیدن مصرند. با این حال، در برخی موارد، دانش آموزان ابتدایی این پیام را دریافت می کنند که از پرسشگری به ویژه در مدرسه استقبال نمی شود. آنها درمی یابند که داشتن یک سوال بدان معنی است که آن ها باید اکنون چیزی را می دانستند ولی نمی دانند.

هنر سوال پرسیدن یا سکوت

پرسیدن سوال عموما آنچه را که آن ها نمی دانند، پخش می کند و آشکار می سازد. این امر تا حدودی شرم آور جلوه می کند و یا دست کم ناخوشایند است. بنابراین سکوت می کنند. هنر پرسشگری به لحاظ تاریخی ویژگی مهمی برای آموزش پیش از دانشگاه در نظر گرفته نشده است. در کل، کلاس های درس پیش از دانشگاه به طور سنتی پرسشگری را تضعیف کرده اند. همانگونه که جان هولت مربی اشاره می کند، مدارس گرایش به “پاسخ محور” بودن به جای “مسئله محور” بودن دارند.