راههای کاهش استرس فرزندان در دوران کرونا
در مورد راههای کاهش استرس فرزندان در دوران کرونا که همچنان در حال گسترش است، لازم است که بزرگسالان نحوه برخورد با کودکان را بدانند و به درستی عمل کنند تا به نوعی مدیریت بحران در منزل داشته باشند
راههای کاهش استرس فرزندان در دوران کرونا
اولین مرحله برای کاهش استرس در کودکان نحوه انتقال اطلاعات و گویش والدین به کودک است، کودکان توجه زیادی به نحوه صحبت کردن بزرگسالان در مورد ویروس کرونا دارند، از مهم‌ترین نکاتی که باید مدنظر داشت این است که کودکان از بزرگسالان برای درک جهان استفاده می‌کنند.
به همین دلیل کودکان بسته به نحوه صحبت کردن بزرگسالان اطرافشان با آن‌ها، کم و بیش دچار استرس می‌شوند کودکان و نوجوانان به یک نحو به کمک بزرگسالان نیاز دارند تا اهمیت این شرایط را درک کنند. بدانید که بچه‌ها اغلب به صحبت‌های بزرگسالان گوش می‌کنند، حتی زمانی‌که این گونه به نظر نمی‌رسد، بهترین کار این است که مستقیماً با خود آن‌ها صحبت کنند و تا آنجا که می‌توانند به آن‌ها قوت قلب بدهند؛ همچنین حقایق دقیق و متناسب با سن کودکان را درباره ویروس کرونا ارائه دهید.
کمتر در معرض اخبار باشند
کودکان باید کمتر در معرض اخبار و رسانه‌های اجتماعی قرار گیرند، حتی نوجوانان که از رسانه‌های اجتماعی جهت ارتباط با دوستانشان استفاده می‌کنند نیز لازم است وقفه‌ای در استفاده از گوشی‌های خود داشته باشند. توجه داشته باشید که استرس با اضطراب تفاوت داشته و اگر استرس تداوم داشته باشد تبدیل به اضطراب و مشکلات دیگر خواهد شد بنابراین والدین ابتدا باید میزان استرس کودکان را کاهش داده و با عوامل بازدارنده سعی در آموزش بهداشت فردی داشته باشند.
راههای کاهش استرس کودکان زیر ۱۲ سال
برای کودکان زیر ۱۲ سال، با یک بزرگسال مورد اعتماد صحبت کنند، نفس عمیق بکشن، نقاشی کنند و موضوع را برای والدین توضیح دهند در مورد احساسات‌شان داستان بنویسند و احساسات را بیان کنند.
برای کودکانتان وقت بگذارید، تا می‌توانید عشق و محبت و توجه نثارشان کنید و رابطه نزدیکی با آنان برقرار کنید، به حرف‌ها و نگرانی‌هایشان گوش دهید، با مهربانی و آرامش با آن‌ها صحبت کنید و اطمینان خاطر دهید، کودکان خیلی زود خسته و بی‌حوصله می‌شوند بنابراین برای اوقات فراغت آنان در شرایط جدید برنامه‌ریزی کنید. مطالعه را به برنامه روزانه کودکان اضافه کنید، ضمن پیشنهاد کتاب مورد نظر خودتان، اجازه دهید هر کتابی را که دوست دارند، بخوانند، مرور درسهای گذشته همراه با فعالیتهای جذاب و دوست داشتنی مثل برگزاری مسابقه را مدنظر قرار دهید.
واقعیت‌ها را با زبان ساده و قابل درک و فهم بدون ایجاد اضطراب، برای کودکان توضیح دهید که چه اتفاقی افتاده و چه کارهایی باید صورت گیرد، برنامه‌ریزی‌های درسی و تحصیلی را همگام با مدرسه تلویزیون و فضای مجازی ادامه دهند، حرکات ورزشی و نرمش‌های متناسب با منزل را برای آنان طراحی و اجرا کنیم و به عنوان والدین در این فعالیت‌ها مشارکت داشته باشیم.
واکنش مغز در برابر استرس
وقتی در معرض اضطراب و فشار روانی هستیم، مغز اطلاعات را به بخش واکنشی خود می‌فرستد و از حرکت جریان سیال اطلاعات به قشر قدامی یا بخش جلویی مغز جلوگیری می‌شود یعنی ناحیه‌ای از مغز که حافظه بلندمدت در آن شکل می‌گیرد.
پس برای آموزش کودکان می‌توان این مسئله را در نظر گرفت و قبل از شروع آموزش، اقداماتی برای کاهش فشار روانی و استرس انجام داد مثلا با پخش موسیقی شاد و کودکانه، بازی‌های ساده با توپ یا لطیفه‌های خنده‌دار میزان اضطراب آن‌ها را کم کرد، با از بین رفتن استرس و فشار روانی ظرفیت مغز کودکان برای پذیرش و حفظ اطلاعات افزایش می‌یابد و حافظه به شکل قابل ملاحظه‌ای تقویت می‌شود.
راههای کاهش استرس در کودکان ۱۲ الی ۱۸ سال
درصدد کسب اطلاعات زیاد، به هر قیمتی و از هر کانالی نباشیم، اطلاعات و حرف‌های ضد و نقیض، بدون امکان تمیز و تشخیص آن‌ها، میزان نگرانی آنان را افزایش می‌دهد، منابع کسب اطلاعات خود را مدیریت کنیم. تا جایی که می‌توانیم از خبرهای فاجعه ساز فاصله بگیریم و در جستجوی دریافت آمار لحظه به لحظه نباشیم چراکه این اطلاعات نه تنها کمک کننده نیستند، بلکه نگرانی را افزایش می‌دهند. از اخباری که تاثیر منفی می‌گذارند و هیجانات منفی را بسط می‌دهند، فاصله بگیریم، زمان کمتری صرف خواندن، شنیدن یا تماشا کردن چیزهایی باشیم که اضطراب ما را افزایش می‌دهند. در مورد واقعیت‌های گذشته و رویدادهای پیش رو بزرگنمایی و فاجعه انگاری نکنیم، در عین حال ناچیزانگاری هم نکنیم و قبول کنیم موضوع جدی است اما مشابه سایر بیماری‌ها قابل مدیریت است و راه حل مطمئنی برای درمان آن پیدا می‌شود.
فرار نکنیم
بپذیریم بسیاری از اتفاقات در ارتباط با ویروس کرونا در اختیار ما نیست تا بتوانیم اقدامات موثری انجام دهیم، بنابراین به سمت چیزهایی برویم که در اختیار ما است از جمله رفتارهای خودمراقبتی، رعایت بهداشت فردی، مدیریت هیجانات، نحوه تماس و ارتباط با دیگران، پس از واقعیت‌ها فرار نکنیم، آن‌ها را انکار یا سرکوب نکنیم، برعکس سعی کنیم آن‌ها را بشناسیم و زیر سوال ببریم تا افکار و احساسات بهتری داشته باشیم.
پیام بگذارید
(0 دیدگاه)