حس ارزشمند بودن کارهای کودک

بخش مهمی از حس ارزشمند بودن کارهای کودک برای شما این است که اجازه دهید کودک انتخاب‌های واقعی داشته باشد. گزینه‌ هایی که شما برای او می‌ گذارید باید انتخاب‌ هایی برابر باشند، گزینه‌ هایی که غیرممکن هستند یا مطمئنید کودکان انتخاب نمی‌ کند را مطرح نکنید. به جای آن چند انتخاب ممکن را بیان کنید.

هر روز زمانی با او بگذرانید.

این کار کمک می‌ کند باهم بودن شما تبدیل به یک روال شود. (برای مثال، بعد از آمدن کودک به خانه از مدرسه، هرروز نیم ساعت پیاده‌ روی کنید) این کار باعث می شود حتماً زمانی با یکدیگر باشید. هرجایی که می‌ توانید با هم باشید برای آن زمان بگذارید. اگر یک روز مشغله‌ ی زیادی داشتید و زمان زیادی با هم نبودید روز بعد وقت بیشتری را کنار هم بگذرانید.

نشان دهید برای سلامت خود ارزش قائلید.

نشان دادن مراقبت از خود بخش مهمی از آموزش نکاتی ارزشمند به کودک است. مراقبت از سلامت، بهداشت، روان و نیازهای عاطفی همگی بخشی از چیزهایی هستند که برای خوب بودن باید به آن دقت داشته باشید.

حس ارزشمند بودن کارهای کودک

در جایی که عصبانی شده یا با شما بدرفتاری می‌شود نمانید.

در صورت نیاز برای خودتان وقت بگذارید. لازم نیست هر وقت کودک هوس کرد در دسترس او باشید. اگر واقعاً به کمی زمان برای آرامش نیاز دارید این کار را بکنید و کودک را با کاری که می‌تواند تنها انجام دهد مشغول کنید.

قوانین و محدودیت‌ های مناسب تعیین کنید.

برای اینکه کودک احساس ارزش کند باید احساس امنیت داشته باشد. امنیت با گذاشتن موانعی خوب و سالم توسط بزرگ‌ترها ایجاد می‌ شود. والدین مسئول فراهم کردن این ساختار و حمایت هستند. البته بدین معنا نیست که نمی‌ توانید با کودک خود تفریح کنید. با این وجود شما باید در بین بازی کمی وقفه بگذارید تا اطمینان یابید امنیت کودک تأمین شده است.

وقتی ناراحت‌ اند کنارشان باشید.

اگر کودک شما ناراحت است با یکدلی و صبر واکنش نشان دهید، نه قضاوت. بپرسید چه مشکلی وجود دارد و با هم برای یافتن راه‌هایی برای بهبود اوضاع کار کنید. در مورد قوانین محکم و سخت باشید. برای مثال “می‌ دانم ماشین بنفش را می‌خواهی. قانونی که ما گذاشتیم این است که تو می‌ توانی یک اسباب‌ بازی برداری و تو همین الان ماشین صورتی را انتخاب کردی. انتخاب خودت است کدام ماشین را برداری”. شما می‌ توانید در حالی‌ که انتظار پذیرش قوانین را از کودک دارید با او همدردی کنید.

به جای اینکه به کودک بگویید او بد است روی رفتار بد تمرکز کنید.

بگذارید کودک بداند حتی اگر رفتار او در شرایطی قابل‌قبول نباشد شما هنوز هم به او اهمیت می‌دهید و هر اتفاقی بیفتد بازهم دوستش دارید. همه اشتباه می‌کنند، تصمیم‌های اشتباه می‌گیرند و در قضاوت‌ های خود اشتباه دارند. اگر کودک شما یاد بگیرد که ارزش دارد این تفاوت را نیز یاد خواهد گرفت.

• به او یادآوری کنید که فرصت‌های دیگری برای انتخاب‌های بهتر دارد و این راهی برای تشویق او به یادگیری است.
• اگر کودک شما بارها همان رفتار منفی را تکرار می‌کند دقت کنید چه واکنشی دارید. اگر خودتان را بیشتر درگیر این رفتار منفی کودک کنید او آن را راهی برای جلب توجه خواهد دانست.