عدم تعادل و بی ثباتی عاطفی یکی از بارزترین ویژگی های عاطفی دوران نوجوانی است. بیشتر وقت ها نوجوانان به هنگام بروز خشم نمی توانند رفتار و گفتارشان را کنترل کنند. خیلی زود متأثر می شوند. به خصوص زمانی که احساس می کنند کسی به حرفشان گوش نمی دهد. به همین خاطر دست به اعمال ناخوشایندی می زنند و سپس پشیمان شده خود را سرزنش می کنند. بیشتر بخوانید “ویژگی های عاطفی دوران نوجوانی”
ترس در دوران نوجوانی به دلیل شناخت عوامل ترس زا ایجاد می شود . با بالا رفتن تدریجی سن نوجوان، نه تنها ترس او نسبت به سن کودکی کمتر نمی شود؛ بلکه به مجموعه ترس های او اضافه می شود. بیشتر بخوانید “ترس در دوران نوجوانی”
نوجوانی، دوره ی رها شدن از وابستگی خانوادگی و ورود به صحنه ی اجتماع است. در این سن، نوجوان از جهت وابستگی عاطفی از خانواده جدا می شود و به تدریج توان اتکا به خود و پیوستن به جامعه را به دست می آورد و تجربه می کند. استقلال طلبی نوجوانان به مفهوم کناره گیری و دوری از والدین نیست؛ بلکه نوجوان تلاش می کند که خودش تصمیم بگیرد و آن را اجرا کند. اوکم کم خودش را آماده می کند که مسئولیت های اجتماعی را قبول کند. بیشتر بخوانید “استقلال طلبی نوجوانان”
شاید مهم ترین اتفاق نوجوانی بلوغ باشد. بلوغ دوره یا سنی است که در آن فرد به رسش جنسی می رسد و می تواند بچه دار شود. یعنی مقطعی از حیات که در آن فرد از لحاظ فیزیکی، هیجانی، اجتماعی، هوشی و معنوی به مرحله بزرگسالی می رسد. بی اطلاعی نوجوانان از مسایل دوران بلوغ با مشکلاتی همراه است که در این مقاله بیان میکنیم . بیشتر بخوانید “بی اطلاعی نوجوانان از مسایل دوران بلوغ”
والدین باید قبل از سن بلوغ، اطلاعات لازم را به نوجوانان بدهند؛ والدین از نظر ارائه اطلاعات مربوط به دوران بلوغ به نوجوانان به سه دسته تقسیم می شوند: بیشتر بخوانید “اطلاعات مربوط به دوران بلوغ”
تغییرات جسمانی در سن نوجوانی به وجود می آید. به طور کلی رشد طولی نوجوانان شروع می شود، و قد و وزن آنها افزایش می یابد. دست ها و پاها دراز و صورت کشیده می شود و بینی آنها بزرگ می شود و چون رشد عرضی به طور همزمان وجود ندارد، لذا حالت «بی قوارگی » در نوجوانان (به ویژه در پسران) دیده می شود که پذیرش این وضعیت برای آنهادشوار است. بیشتر بخوانید “تغییرات جسمانی در سن نوجوانی”
نوجوانی دوره ی انتقال از کودکی به جوانی و بزرگسالی است. نوجوانی را سن بحران نامیده اند . زیرا نوجوان نه بزرگسال است، یعنی نه هنوز از نظر جسمی، روانی، اجتماعی تا آن حد رشد کرده که دقیقاً مثل بزرگترها رفتار کند و نه کودک سابق است. بنابراین نوجوان از خودش سؤال می کند که «او کیست؟ » و نقش وی در جامعه چیست؟ بیشتر بخوانید “نوجوانی را سن بحران نامیده اند”
با بالا رفتن سن کودکان و رسیدن به سن نوجوانی ، آشنایی بیشتر خانواده ها با ویژگی های دوران نوجوانی و دقت در نحوه ی برخورد با نوجوانان ، امری ضروری است. بیشتر بخوانید “ویژگی های دوران نوجوانی”
خانواده درمانی چیست؟ به شکلی از درمان کل خانواده به عنوان یک گروه است که توسط یک یا دو درمانگر انجام میشود. در این نوع درمان آسیب شناسی یا بیماری یکی از اعضای خانواده انعکاس پاتولوژی با اختلالات عمیق تر در سیستم خانواده تلقی می شود . لذا خانواده واحد درمانی به حساب می آید و تغییر تعامل خانواده ، راه تغییر بیمار محسوب می شود . بیشتر بخوانید “خانواده درمانی چیست؟”
نظریه کارکرد گرایی از رایج ترین رویکرد های نظری درمطالعات خانواده به شمار می رود. دراین رویکرد مفروض آن است که جامعه همچون ارگا نیسمی است که می کوشد در برابر تغییر مقاومت کند و خودش را در برابر تعادل و توازن نگه دارد. مفهوم کاربر و نیز به فعالیت های ضروری برای حفظ انواع ، جامعه یا گروه اجتماعی مانند: تولیدمثل، تولیداقتصادی، تعلیم و تربیت و………ناظر است. بیشتر بخوانید “نظریه کارکرد گرایی”
