تهران – خیابان پیروزی ، روبروی خیابان پنجم نیرو هوایی (روبروی مترو نیرو هوایی) ، مجتمع نسیم ، طبقه اول ، واحد 1

clinicbina@

تلفن تماس : ۷۷۴۶۸۴۱۸-۰۲۱

به همسرتون نه نگین.

به همسرتون نه نگین.

فقط ۱۰ تا ۲۰ دقیقه در روز برای ارتباط برقرار کردن با همسرتون وقت کافی بزارین…اگه سرتون خیلی شلوغه خلوتش کنین. به چیزهای دیگه نه بگید، اما به همسرتون نه نگین.

به همسرتون نه نگین.

شما باید در زندگیتون “قانونی” داشته باشین که بگه: « هرگز اجازه نمیدیم سرمون اونقدر شلوغ بشه که با هم حرف نزنیم» هر روز برای صحبت با همسرتون وقت بگذارید. گوشی های موبایل و کامپیوترها رو کنار بزارین. باید زمانی داشته باشیم که “دو نفری” تنها باشیم؛ رو در رو بشینیم و با هم حرف بزنیم. باید وقت کافی بزاریم و هر روز در یک “زمان خاص” و “فضایی صمیمانه”  در مورد مسائل شخصیمون صحبت کنیم. به همسرتون نه نگین. این یعنی: «من دوستت دارم»!

روش مرسوم در صحبت کردن

بسیاری از زنان و مردان با نیت خیر اقدام به آغاز گفتگو با هم می کنند و با سوالاتی که شبیه بازجویی است  صحبت ها را آغاز میکنند. مثلا مرد وارد خانه می شود و زن بلافاصله به استقبال او می رود با این سوال : چه خبر؟ در اینجا نهایتا با این جواب مواجه می شود : سلامتی. زنی که با هدف ایجاد رابطه و توجه به خود آغازگر یک دیالوگ بوده ناراحت میشود و دوباره امتحان میکند و با سوالاتی به دنبال ایجاد رابطه و ادامه گفتگو است. مثلا : امروز چطور بود؟ جواب مرد : خوب بود یا مثل بقیه روزها.

همدلی کردن در گفتگو

پس به هنگام مواجه با طرف مقابل به جای بازجویی به دنبال همدلی باشید. به جای سوال کردن که چه خبر؟ میتوانید به چهره او نگاه کنید و همانی که هست را به او برگردانید. اگر خسته است میشود همین موضوع را به او انعکاس داد. به این شیوه : عزیزم خسته نباشی معلومه روز سختی رو داشتی. یا : عزیزم چقدر خسته شدی.   توجه کنید همدلی با همدردی کاملا متفاوت است. بعضی خانم ها به همسرشان میگویند :عزیزم خسته شدی ها منم مثل تو خسته شدم . (و این همدردیه نه همدلی ) جواب مرد : مگه توی خونه چه کار کردی … و خودتان آخر این مکالمه را میدانید….

علت رایج آغاز یک مشاجره

رایج ترین شیوه ای که زن با به کار بردن اون ناآگاهانه مشاجره رو آغاز می کنه اینه که احساسات خودش رو  مستقیم مطرح نمیکنه. به عنوان مثال: وقتی که مرد دیر می کنه ممکنه که خانوم این گونه تصور کنه که:  “دوست ندارم منتظر بمونم وقتی دیر میکنی ” یا “نگران شدم نکنه اتفاقی برات افتاده” ولی وقتی شوهرش به خونه میرسه همسرش به جای اینکه همون احساسش رو مستقیم باهاش درمیون بزاره اینجوری میگه: “چقدر دیر کردی؟ “یا “وقتی که دیر می کنی من باید چه فکری بکنم؟” فکر نکردی باید بهم زنگ بزنی؟” و این معمولا باعث دعوا میشه! پس بیاین با یه کوچولو کم و زیاد کردن جمله ها هم زبون نرمی داشته باشیم هم طرف مقابل رو با خودمون همراه کنیم.

پیام بگذارید

(0 دیدگاه)

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *