ازدواج ابتدا یک جعبه خالی است.

بیشتر افراد با این تصور افسانه ای ازدواج می کنند که ازدوج جعبه ای است پر از چیزهایی که مدت ها منتظر آن بوده اند. همراهی، صمیمیت، محبت و … اما واقعیت این است که ازدواج ابتدا یک جعبه خالی است. شما باید چیزی را داخل آن قرار دهید تا بتوانید چیزی از آن بردارید. عشقی در زمان ازدواج وجود ندارد. عشق در درون انسان هاست و آنها عشق را در ازدواج قرار می دهند.

ازدواج ابتدا یک جعبه خالی است.

هیچ چیز رمانتیکی در ازدواج وجود ندارد. شما مجبور هستید آن را به ازدواجتان تزریق کنید. شما بایستی هنر و عادت بخشش، عشق ورزیدن، خدمت کردن و ستایش کردن را یاد بگیرید تا جعبه ازدواجتان را پر کنید. اگر بیشتر از آنچه که در آن قرار می دهید خارج کنید، جعبه خالی خواهد شد.

عشق چیست؟

اریک فروم تعریف بسیار جالبی از عشق دارد: او عشق را ترکیبی از چهار عنصر  می داند. او می گوید هر جوشش علاقه و کشش و محبتی به طرف مقابل به معنای عشق ورزیدن نیست. بلکه این احساسات، بیشتر مواقع ناشی از تنهایی و کمبود برآورده شدن تمایلات جسمی است که منجر به ایجاد چنین کششی خواهند شد.

عناصر عشق:

1. توجه: اما عاشقی از نگاه فروم ابتدا به معنای توجه به فرد مقابل است. اینکه به او بیشتر از دیگرانی که در کنار ما هستند توجه کنیم. البته در کنار آن، شامل احترام گذاشتن به فرد مورد توجه است.
2. مسئولیت: مسئولیت به این معناست که در برابر او احساس مسئولیت کرده و کاری نکنیم که او و آینده او را به خطر بیندازیم. همچنین در جهت مثبت کارهایی را انجام دهیم که منجر به شکل گیری بهترین ‌آینده برای او شود.
3. احترام: ریشه لاتین احترام، از دیدن گرفته شده و در واقع احترام به این معناست که معشوق را همانطور که هست ببینیم و بپذیریم. خواسته های او و تمایلاتش را در نظر بگیریم و سعی نکنیم او را به دلخواه خود محدود و منزوی کنیم و… .
4. معرفت: ما هر چه بزرگتر میشویم بیشتر یاد میگیریم که چگونه یکدیگر را درک کنیم. ما یاد میگیریم یکدیگر را اصیل تر دوست بداریم. فهمیدن و عشق ورزیدن نیازمند حکمتی است که فقط با گذشت عمر بدست می آید. اما درست در اوج رشد و حکمت از عرصه هستی محو میشویم.

برای ارتباط واقعی با یک فرد، ابتدا باید با خود مربوط شد. اگر نتوانیم تنهایی‌مان را در آغوش کشیم، از دیگری به عنوان سپری در برابر انزوا سود خواهیم جست. تنها زمانی که فرد بتواند همچون شاهینی  بی‌نیاز از حضور دیگری  زندگی کند، توانایی عشق ورزیدن خواهد یافت؛ تنها در این صورت است که بزرگ شدنِ دیگری برایش مهم می‌شود.