نحوه‌ی رفتار با کودک تیزهوش چیست؟

افراد باهوش و تیزهوش سرمایه های اصلی هرجامعه ای محسوب می شوند. نحوه‌ی رفتار با کودک تیزهوش چیست؟ به همین دلیل برخلاف فرزندان عقب مانده، زمانی که والدین مطلع می‌شوند فرزندی تیزهوش دارند، خوشحالی همراه نگرانی در آنها ایجاد می‌شود. از یک سو از این که فرزندی توانمند دارند که می تواند آینده ای درخشان داشته باشد، خوشحال اند. اما از سوی دیگر از این که تیزهوشی ممکن است مشکلاتی برای کودک ایجاد کند، نتواند با دیگران سازگاری کند، یا این که دیگران او را درک نکنند یا امکان رشد توانایی هایی او فراهم نشود، آن ها را نگران می کند.

البته این نگرانی ها به جاست اما رفتار و هوشیاری والدین بخش مهمی از آن ها را رفع میکند. توصیه های زیر در این باره مؤثر است:

نحوه‌ی رفتار با کودک تیزهوش چیست؟

1.  والدین می توانند با سهیم شدن در افکار،شادی، غم، کنجکاوی، تعجب، تنفر، دوستی و…آنان، توانایی های بچه های تیزهوش را پیش تر ببرند.
2.  بچه‌های تیزهوش به دلیل این که بیش از بچه‌های عادی مسائل محیط اطرافشان را درک و احساس می کنند، حساس تر از کودکان عادی اند. به همین دلیل فشار بیش تری از نظر روانی به آنها وارد می‌شود. پدر و مادر با حضور نزدیک و زیاد در کنار آن ها تحمل این وضع را برای آنها آسانتر می کنند و به آنها آرامش می دهند.
3.  والدین باید توضیح روشن و مناسبی از تیزهوشی کودک به او بدهند تا او بداند که در بعضی زمینه ها و نه از هر جهت، توانمندتر از همسالان خودش است. اما باید به او تأکید کنند این که با دیگران تفاوت دارد، بها و برتری نمی دهد.
4. در یک خانواده فرزند تیزهوش نباید محور توجه و رسیدگی قرار گیرد. بلکه این توجه باید میان تمام فرزندان خانواده تقسیم شود. در غیر این صورت فرزندان دیگر به خواهر یا برادر تیزهوش خود بدبین خواهند شد. از سوی دیگر چه بسا این توجه بیش از حد، کودک تیزهوش را خودخواه و مغرور سازد و به تدریج او خود را برتر از اعضای خانواده و حتی پدر و مادر خود بداند. در این صورت میان کودک و خانواده اش فاصله ای ایجاد می شود که هر روز بیش تر خواهد شد و این عامل منفی تربیتی برای افراد تیزهوش است.
5. والدین، کودک تیزهوش را دایم وادار به کار و فعالیت درسی نکنند و یادشان باشد که او نیز کودک است و نیازهایی کودکانه دارد، نباید با او مثل بزرگ ترها رفتار کنند.