خدا گونه باشیم. هر اندازه که برای کودک پناهگاه امن تر و مطمئن تری باشیم به همان اندازه کودک در آینده به خدای خود تکیه و اعتماد بیشتری خواهد داشت. آموزش صبر به کودکان بسیار مهم است. ما حق نداریم به خاطر کم تحملی امروز، آغوش امن خدا را از آینده او برباییم.
آموزش صبر به کودکان
به کودک باید صبر کردن رو آموخت. اما قبل از آن باید اعتماد به نفس و پشتکارش رو تقویت کرد و برای این کار تا قبل از چهارده ماهگی تمام جهان باید به میل کودک باشه. به محض آنکه صورتش رو برگردوند غذا دادن رو متوقف کنید.
اگر اتاق دیگری هستید با شنیدن صدای گریهاش شروع به حرف زدن کنید تا بدونه در راهید، این به کودک مثبت بودن امنیت و آرامش رو یاد میده. اما از دو سالگی موضوع بر عکسه. اگر فرزندتون از شما خواستهای داشت چند ثانیه تا چند لحظه درنگ کنید. مثلا بگید بذار یه لیوان آب بخورم .بعد کاری که خواستی رو انجام میدم اینجاست که کودک با صبر آشنا میشه.
روشهای تربیت فرزند
- تعلیم و تربیت و آموزش کودکان را به عشق تبدیل کنید، زیرا فقط عشق است که به کشف و آموزش مى انجامد.
- رقابت را از زندگى حذف کنید. هیچ انسانى رقیب هیچ انسانى نیست. رقابت ماهیت همه چیز را عوض مى کند.
- لذت کار دسته جمعى و مشارکت را بچشید.
- درباره ى بچه ها قضاوت و داورى نکنید. ما حق نداریم بچه ها را ارزش یابى کنیم. ما فقط به عنوان یک حامى آنها را به جلو هدایت مى کنیم.
- مسحور تکنولوژى نشوید. بگذارید تکنولوژى کار خودش را بکند و شما هم کار خودتان را بکنید. تکنولوژى نه نرمى دارد، نه عاطفه. یک ابزار است، جاى بازى را نگیرد. جاى خلاقیت را نگیرد. مطلقا در پیش دبستان راهش ندهید. چون براى سلامتى بد است. براى آموختن بد است.
- بار سنگین روى دوش کودکان نگذارید. کلاس هاى فوق العاده را حذف کنید. اسم ریاضى، یا علوم به آن مفهومى که بچه ها مى فهمند، نیاورید. بگذارید آزمایش کنند. کشف کنند، و این مفاهیم آرام آرام در اثر تجربه در ذهن کودکان جاى بگیرند.
- به طبیعت باز گردیم و براى رشد سالم تر و بنیادى کودکان بگذاریم آنها از طبیعت بیاموزند.
بهترین راه نه نگفتن
حواس کودکتان را پرت کنید. وقتی در حال انجام کار اشتباهی است، به او بگویید: بیا یک کار جدید کنیم یا بگویید: بیا ببین دارم چه کار میکنم.
فقط وقتی کودکتان در حال صدمه زدن به خود یا دیگری بود به او نه بگویید و از او بخواهید کاری را انجام ندهد.
از افعال مثبت استفاده کنید. مثلاً به جای اینکه بگویید: با دست خیس کتاب را ورق نزن. بگویید: دست هایت را خشک کن بعد کتاب را ورق بزن.
محدودیتهای کودک را اعلام نکنید در عمل نشان دهید. مثلاً وقتی در حال به هم ریختن کشو برای پیدا کردن یک لباس است. به جای اینکه بگویید کشو را به هم نریز. بگویید: بعد از کارت کشو را مرتب کن.
لا تعليق