در پرورش حواس، صرفاً بالا بردن میزان حساسیت حواس کافی نیست، بلکه در کنار آن باید به آموزش مفاهیم و ارائه ی اطلاعات به کودک نیز اهمیت داد. یعنی چه بسا کودک درست احساس می کند و مثلاً بوها را تشخیص می دهد اما نمی داند آنها را چه بنامد. بنابراین، پدر و مادر آگاه از اهمیت زبان آموزی در کودک باید تلاش کنند برای کودک خود فرصت های لازم را فراهم کنند تا خزانه ی لغات او گسترش یابد و همچنین اطلاعات مورد نیاز خود را از جهان خارج کسب کند.
اهمیت زبان آموزی در کودک
زبان ابزار بیان افکار و احساسات ماست. ما به کمک زبان با دیگران ارتباط برقرار می کنیم، نیازها، نظرها، علاقه ها، خوشحالی و ناراحتی خود را بازگو می کنیم. بدون زبان آیا می توان متنی را خواند یا کلمه ای را نوشت؟
اما مهمتر از همه آن که بدون زبان نمی توانیم فکر کنیم. لحظه ای مکث کنید و به موضوعی بیندیشید. شما چه می کنید؟ غیر از آن است که در درون تان با خود درباره ی موضوعی گفت وگو می کنید؟ بنابراین زبان و تکلم، مقدمه ی تفکر است. اگر انسان امکان تکلم نداشت، نمی توانست فکر کند. این به آن معنا نیست که فرد دچارِ اختلالِ گفتاری یا شنوایی از قدرت تفکر هم محروم است. چنین فردی زبان را می فهمد و می تواند افکار خود را بر روی کاغذ بیاورد یا با زبان اشاره صحبت کند. پس زبان همه ی جنبه های ارتباطی را شامل می شود و اهمیت آن فقط به گفتار مربوط نمیشود.
زبان آموزی و تکلم کودکان
همه ی والدین بی صبرانه منتظرند تا کودکانشان زبان باز کنند و به حرف زدن بپردازند. نحوه ی تکلم کودکان بسیار شیرین و گیراست. شما می دانید در چه سنی شروع به تکلم کرده اید؟ تلاش کودک برای ارتباط با محیط از بدو تولد آغاز می شود، اما هنگام تولد نمی تواند از طریق هیچ دستگاه ارتباطی (مانند زبان یا اشاره کردن) با دیگران ارتباط برقرار کند، از این رو در موقعیت های طبیعی مانند درد، گرسنگی و … رفتارهایی مانند حرکت دادن دست و پا و گریه از خود نشان می دهد اما با تلاش های خود و تحت تأثیر عوامل محیطی، به ویژه رفتار مادر، خیلی زود ارتباط با جهان خارج را آغاز میکند.
نقش پدر و مادر در زبان آموزی کودک
وقتی پدر و مادر و اطرافیان با کودک حرف می زنند، در آغاز کودک معنی گفتههای آنها را نمی فهمد. اما به تدریج زبان آنها را با اشیا، وقایع و تجربه های خود از جهان خارج درک می کند و به این ترتیب کلمه ها برای او معنی پیدا می کنند. مادر اولین معلم زبان طفل است. کودک با مادر تمرین گفت وگو میکند. مهربانی مادر در ظهور اصوات اولیه ی کودک مؤثر است. کودکان پرورشگاهی چون از محبت مادری محروم اند و کمتر اصوات محبت آمیز و محرک دریافت میکنند، دیرتر زبان باز میکنند. دو قلوها و سه قلوها دیرتر زبان باز میکنند زیرا مادر فرصت کافی برای پرداختن به تک تک آنها را ندارد و بیش تر به رفع نیازهای آن ها میپردازد.
لا تعليق