راهکارهای كاهش بيماری اختلال دوقطبی

راهکارهای كاهش بيماری اختلال دوقطبی : هیچ راه مطمئنی برای پیشگیری قطعی از بیماری اختلال دو قطبی وجود ندارد. با این وجود، درمان در اولین مراحل شروع علائم می توان به پیشگیری از این اختلال و یا دیگر شرایط سلامت روانی فرد کمک کند و چنانچه بیماری اختلال دوقطبی تشخیص داده شد می توان با تشخیص پزشک و مصرف دارو  از شدت یافتن بیماری پیشگیری کرد.

در بیمارانی که در اواسط دوره شيدايی برای اولين بار به سر می‌برند،: بیمار و خانواده اش ممکن است متوجه هيچ چيز غير عادی نشوند که در این حالت فرد به تدریج در انجام امور روزمره و ارتباط با افراد دچار مشکل می شود.

راهکارهای كاهش بيماری اختلال دوقطبی

اختلال دوقطبی بسیار عودکننده است . عدم درمان دارویی تبعات نامطلوب و گاه ناگواری در زندگی بیماران می گذارد به همین دلیل مصرف دارو یا داروها به مدت طولانی و در مواردی برای همیشه ادامه یابد و حتی پس از برطرف شدن کامل علایم بیماری و رسیدن به عملکرد شغلی، تحصیلی یا اجتماعی مطلوب، باز هم در بیشتر موارد لازم است که مصرف دارو برای تداوم بهبودی و ثبات کارکرد فرد ادامه پیدا کند.

این بیماری را زود تشخیص دهید

تشخیص زودهنگام اختلال دوقطبی باعث در اختیار گرفتن کنترل بیماری می شود. تشخیص علائم هشدار دهنده اولیه در این مرحله از مهمترین کارهایی است که باید جهت کنترل و استفاده از درمان های دارویی انجام شود که درمان شناختی رفتاری، خانواده درمانی و گروه درمانی از روش های دیگر روان درمانی بیماران دو قطبی به شمار می‌روند.

درمان شناختی رفتاری

یکی از شایع‌ترین نوع درمان فردی برای اختلال دوقطبی، درمان‌شناختی – رفتاری است که در این روش تمرکز بر روی رفتارهای منفی و جایگزینی آنها با رفتارهای سالم و مثبت صورت می‌گیرد. این روش کمک شایانی به شناسایی نوع بیماری می کند و همچنین راه های موثر جهت مدیریت مقابله با شرایط روانی ناراحت کننده و استرس را به شما آموزش می دهد.

روش خانواده‌درمانی

این روش شامل تشکیل جلسات مشاوره با روانشناس به همراه اعضای خانواده است که در شناسایی و کاهش استرس در خانواده، برقراری ارتباط بهتر توسط خانواده در حل مشکلات نقش موثری را ایفا می کند. این روش توانایی برقراری ارتباطات اجتماعی را در شما افزایش می دهد.

شناسایی زود هنگام بیماری جهت جلوگیری از شدت یافتن علائم، درمان به موقع بیماری به منظور شناسایی و حل و فصل مشکلات روزمره افراد و روابط میان‌ فردی آنها از راه های دیگر درمان بیماری دوقطبی است.

سخن آخر

در نتیجه دوره‌های شیدایی از چند روز تا چند ماه به طول می‌انجامد و معمولاً در نوع شدید آن، بیمار مدت مدیدی بستری شده و مراقبت زیادی صورت می‌گیرد  که با فروکش کردن علائم آن معمولاً فرد به وضعیت قبل از بیماری بر می‌گردد. در چنین شرایطی بسیاری از بیماران تصور می‌کنند بیماری ریشه کن شده و دیگر نیازی به ادامه درمان نیست و درمان خود را قطع می‌کنند. این در حالی است که قطع زود هنگام خطر برگشت بیماری را در فرد تشدید می‌کند.