درمان اختلال شخصیت وابسته
هنگامی که مردم با فردی که دچار اختلال شخصیت وابسته است دوست میشوند احساس خوبی دارند. آنها میبینند در کنار فردی هستند که با تمام وجود ابراز علاقه میکند و هر آنچه میگویند را میپذیرد. اما این حالت پس از مدتی غیر قابل تحمل میشود. آنها میبینند با فردی روبرو هستند که برای یک لحظه هم رهایشان نمیکند و رفتارهایش آزاردهنده است. در این نوشته شما را با روش درمان اختلال شخصیت وابسته آشنا خواهم کرد.
مردم بهطورکلی نسبت به درمان اختلالات شخصیتی دیر اقدام میکنند. مبتلایان به اختلال شخصیت وابسته نیز از این قاعده مستثنی نیستند. اغلب اوقات زمانی فرد در پی درمان برمیآید که مشکلات زندگی ناشی از افکار یا رفتارهای مربوط به اختلالات شخصیتی از آستانهی تحمل خارج شدهاند. مبتلایان به اختلال شخصیتی وابسته مستعد ابتلا به افسردگی و اضطراب هستند و ممکن است به بهانهی همین علائم به پزشک مراجعه کنند.
درمان اختلال شخصیت وابسته
رواندرمانی اصلیترین روش درمان اختلال شخصیت وابسته است. این نوع مشاوره حول محور فعال و مستقلکردن بیمار و نیز آموزش تشکیل روابط سالم میچرخد. درمانهای کوتاهمدت با اهداف مشخص بهویژه زمانی بهکار میآیند که درمان روی مدیریت رفتارهای مداخلهگر در اَعمال بیمار متمرکز باشد. درمانگر و بیمار هردو باید نسبت به نقش درمانگر طی روند درمان آگاه باشند تا بیمار همان نوع وابستگی منفعلانه را نسبت به درمانگر پیدا نکند. استراتژیهایی مانند آموزش ابرازمندی به مبتلایان به اختلال شخصیت وابسته کمک میکند که اعتمادبهنفس پیدا کنند. همچنین این افراد میتوانند بهکمک درمان شناختی-رفتاری به رویکردها و دیدگاههای جدید درمورد خودشان نسبت به دیگران برسند.
دوره های طولانی روان کاوی
تغییرات معنادارتر در ساختار شخصیتی بیمار معمولا نیازمند دورههای بلندمدت روانکاوی است تا درمانگر بتواند تجارب کودکی فرد را بررسی کند، زیرا تجاربی که در مراحل اولیهی رشد اتفاق میافتند، میتوانند روی شکلگیری مکانیسمهای دفاعی، روشهای مقابله و الگوهای وابستگی و صمیمیت در روابط نزدیک تأثیر بگذارند.
در بیمارانی که ضمن ابتلا به اختلال شخصیت وابسته از سایر مشکلات مرتبط مانند افسردگی و اضطراب نیز رنج میبرند، ممکن است از درمان دارویی استفاده شود. اما دارودرمانی بهتنهایی قادر به حل اساسی علائم اختلالات شخصیتی نیست. همچنین نحوهی مصرف دارو در این افراد باید بهدقت زیر نظر گرفته شود، زیرا احتمال دارد که داروهایشان را طبق دستور مصرف نکنند یا به سوءمصرف برخی داروهای تجویزی روی بیاورند.
اختلال شخصیت وابسته با چه عوارضی همراه است؟
مبتلایان به اختلال شخصیت وابسته درمعرض ابتلا به افسردگی، اختلالات اضطراب، فوبیا و سوءمصرف مواد قرار دارند. این افراد همچنین ممکن است بازیچهی سوء استفادههای دیگران شوند، چرا که حاضرند جهت حفظ رابطهشان با شخص سلطهگر و دارای اقتدار به هر کاری دست بزنند.
اختلال شخصیت وابسته تا چه حد درمانپذیر است؟
مبتلایان به اختلال شخصیت وابسته میتوانند درصورت پیگیری جلسات رواندرمانی یاد بگیرند که چگونه تصمیمات مستقلتری در زندگی اتخاذ کنند.
آیا اختلال شخصیت وابسته قابل پیشگیری است؟
اختلال شخصیت وابسته چندان قابل پیشگیری نیست. اما افراد مستعد این اختلال میتوانند با اقدام بهموقع نسبت به درمان بر راهکارهای سازندهی مقابله با بحران تسلط کافی پیدا کنند. تکامل ساختار شخصیتی انسان فرایند پیچیدهای است که از همان سنین اولیهی رشد آغاز میشود. رواندرمانی بهمنظور اصلاح شخصیت زمانی نتیجهبخشتر واقع خواهد شد که نهتنها زود هنگام و بهموقع صورت بگیرد، بلکه خود فرد نیز تاحدزیادی مایل به تغییر باشد و نیز رابطهی سازندهای بین بیمار و درمانگر برقرار شود.
پیام بگذارید
(0 دیدگاه)