ترس در دوران نوجوانی
ترس در دوران نوجوانی به دلیل شناخت عوامل ترس زا ایجاد می شود . با بالا رفتن تدریجی سن نوجوان، نه تنها ترس او نسبت به سن کودکی کمتر نمی شود؛ بلکه به مجموعه ترس های او اضافه می شود.
ترس در دوران نوجوانی
ترس از تاریکی، ترس از حیوانات، ترس از مرگ که در ۸ سالگی به وجود می آید، با برخی دیگر از ترس های خیالی و ترس از اجتماع و غریبه ها ترکیب می شوند. به این ترتیب نوجوان از یک سو با زیاد شدن ترس های خیالی خود مواجه است و از سوی دیگر می خواهد عزت نفس و استحکام روانی خود را حفظ کند و به این جهت نه می تواند اقرار به ترس کند و نه می تواند به راحتی ترس ها را از خود دور کند. پس ناگزیر از رفتار محتاطانه است که براساس آن دیگران کمتر متوجه ترس های او شوند.
… وَ يخُافونَ سوءَ الحِْساب… «سوره ی رعدآیه »۲۱ و از بدی و سختی حساب (روز قیامت) بیم دارند.
انواع ترس های نوجوانی
-
بدشکلی هراسی:
یکی مورد ترس در دوران نوجوانی ، بدشکلی هراسی است. ترس از «بدقوارگی » به سراغ نوجوان می آید. با توجه به دراز شدن دست و پا و کشیده شدن صورت و بلند شدن بینی، تناسب اعضای بدن به هم می خورد و نوجوان احساس می کند که خیلی بدریخت و بد ترکیب شده است و لذا خیلی غصه می خورد و نگران است که با این شکل و قیافه نتواند توجه دیگران را به سوی خود جلب کند. والدین نباید هیچ گاه موضوع بدقوارگی را به رخ نوجوان بکشند، چون این وضع برای مدت زیادی دوام ندارد و به مرور زمان تناسب بین اعضا ایجاد خواهد شد.
-
ترس آموزشگاهی:
یکی از ترس های دوره ی نوجوانی، ترس از درس و مدرسه است. نوجوانان از شکست در مدرسه می ترسند و از اینکه تکالیف مدرسه را نتوانند انجام بدهند، وحشت دارند. برخی از والدین، بدون در نظر گرفتن توانایی ها و تفاوت های فردی از بچه های خود فقط نمره ی ۲۰ می خواهند. نوجوان از اینکه نتواند انتظارات والدین را برآورده کند، ممکن است دچار ترس شود.
-
ترس از جدایی پدر و مادر:
ناسازگاری و مشاجرات والدین نیز باعث ترس نوجوانان می شود. آنان نگران فروپاشی کانون گرم خانواده هستند و از اینکه اختلافات پدر و مادر منجر به از هم پاشیدگی خانواده شود، می ترسند.
-
ترس های اجتماعی:
شامل ترس از پذیرفته نشدن در اجتماع، به دست نیاوردن شغل در آینده و یا ترس از انجام خطا و لطمه به حیثیت اجتماعی ، از جمله ترس های دیگر نوجوانان است. والدین باید ضمن شناخت ترس های نوجوانان، هرگز از آنان سؤال نکنند که از چه می ترسی؟ چرا می ترسی؟ چون نوجوانان علی رغم اینکه از این ترس ها رنج می برند، در عین حال به دلیل غرور دوره ی نوجوانی، حاضر نیستند به کسی بگویند که می ترسند. همچنین والدین با ایجاد محیطی آرام و برقراری رابطه ی صمیمانه و حمایت به موقع از وی ، باید تحقیر و ترس ها و نگرانی های نوجوان خود را کاهش دهند.
پیام بگذارید
(0 دیدگاه)