تربیت یکی از مباحث مهم و چالش برانگیز خانوادهها است، اما در این میان این که تربیت دختران سختتر است یا پسران سوالی است که نمیتوان بهطور دقیق به آن پاسخ داد. اما نکتهای که نباید در هیچ شرایطی از نظر دور داشت این است که در نحوه تربیت آنها تفاوتهایی وجود دارد و به تناسب آن باید برخوردهایی متفاوت اعمال شود.
تفاوت در بازی
یکی از تفاوتها به بازی پسران و دختران برمیگردد. پسرها دوست دارند تکاپوی بیشتری داشته باشند و اسباب بازیهای پر صدا و پرزرقوبرق را ترجیح میدهند مثل اتومبیلهای آژیردار. پسرها کمی بیاحتیاطند و در بازیها گاهی خرابکاری میکنند و برای همین باید والدین به بازی پسرها نظارت داشته باشند. اما دخترها معمولا بازیهای آرامتر را ترجیح میدهند. آنها نیازی ذاتی به پرستاری از دیگران دارند و به همین دلیل به بازی با عروسک و حیوانات خانگی علاقه نشان میدهند. آنها هنگام صحبت با اسباب بازیهایشان، از تعارفات ملایم و تکگویی استفاده میکنند که متضاد شیوه ارتباطی بیشتر پسرها هنگام بازی است.
تفاوتهایگفتاری
این نکته را در نظر داشته باشید که ارتباط برقرار کردنتان با توجه به این که پسر دارید یا دختر متفاوت است. دختران معمولا زودتر یاد میگیرند که حرف بزنند و تمایل بیشتری به حرف زدن نشان میدهند. آنها از گوش دادن به صحبتهای پدر و مادرشان لذت میبرند و معمولا به طور مفصل آنچه برایشان اتفاق افتاده تعریف میکنند و پاسخهای طولانی میدهند. پسران کم حرفترند، آنها به اندازه دختران به جزییات گفتوگوها توجه نشان نمیدهند و پاسخهایشان یکی، دو کلمهای و در حدی است که اصل قضیه را برساند. این خصوصیت پسران احتمالا به خاطر طبیعت شلوغ کار آنها و عدم علاقهشان به نشستن و حرف زدن هنگامی است که میتوانند اینور و آنور بروند.
تربیت دختران سختتر است یا پسران
تفاوت در اعتمادبهنفس
پسران و دختران دیدگاه متفاوتی با هم دارند و برای همین باید والدین بیشتر حواسشان به دخترها باشد؛ دختران بسیار زودتر از پسران با مسائل مربوط به اعتماد بهنفس درگیر میشوند و لازم است والدین به نگرانیهای دخترشان در اینباره که ممکن است در سنین پایینی – حدود ۵ سال- بروز کند، توجه نشان دهند. مشکلات مربوط به کاهش اعتماد به نفس در پسران، معمولا در سنین پیش از بلوغ خود را نشان نمیدهد. از آنجا که پسران معمولا کمتر با خودشان مشکل دارند، راحتتر میتوان آنها را در این زمینه قانع کرد.