آموزش مسئولیت‎‌پذیری به کودکان

آموزش مسئولیت‎‌پذیری به کودکان چگونه است؟ سپردن مسئولیت به فرزندان دغدغه بسیاری از والدین است؟ برای والدین به ویژه مادرانی که دو فرزند و بیشتر دارند. کارهای منزل و نگهداری از فرزندان خیلی سنگین است. کارهای روزانه منزل مثل آشپزی، شستن لباس ، تمیز کردن خانه هر روز به ساعت‌ ها وقت نیاز دارد.

آموزش مسئولیت‎‌پذیری به کودکان

کارهای خانه را می‌توان هنگامی که بچه‌ها در خواب یا مشغول بازی هستند. آسان‌ تر انجام داد. اما بهتر است انجام بعضی از آنها را به کودکان بسپاریم. تا آنها از زمان کودکی مسئولیت پذیر بار بیایند. کودکان علاقه دارند از بزرگترها تقلید کنند و کارهای جاری منزل را انجام دهند. پدر و مادر باید از این تمایل کودکان استفاده کنند. انجام کارهای منزل به کمک کردن به والدین را به عنوان یک ارزش به آنها یاد دهند.

حتی از یک کودک ۵ ساله می‌توان هنگام شستن ظرف‌ها کمک گرفت. این کودک می‌تواند در خشک کردن ظرف‌ها یا چیدن آنها در کابینت به شما کمک کند. او می‌تواند لباس‌ها را جمع آوری کرده و در ماشین لباسشویی بریزد. در گردگیری و جمع کردن ذرات کوچک روی فرش به مادر یاری کند. البته شرکت دادن کودکان در کارهای منزل به تشویق آنها به پذیرش مسئولیت، همیشه از همان ابتدا کار و مسئولیت مادر را کم نمی‌کند. گاهی ممکن است باعث زحمت بیشتر شود. اما اگر فرزندان خود را از همان کودکی مسئولیت پذیر و با نظم و انضباط بار بیاوریید. خواهند توانست کارهای شخصی و تکالیف مدرسه را بهتر انجام دهند و زحمت زیادی برای والدین درست نکنند.

خود تنظیمی در کودکان نوپا

خودم انجام میدم. این جمله نشان دهنده رشد و آگاهی کودک از فردیت و توانایی خود برای مراقبت از خودش است. پدر و مادر خردمند تا آنجا که ممکن است با اجازه دادن به کودک برای تمرین مهارت‌های جدید در محیطی امن از این میل خودمختاری استفاده می‌کنند. نقش پدر و مادر این است که این عمل را برای او آسان‌تر کنند. شما قرار نیست به جای او کاری انجام دهید. بلکه وظیفه شماست وضعیت را به گونه‌ای فراهم کنید. که او بتواند خودش کار را انجام دهد.

کودک یاد می‌گیرد رفتارهایش پیامدهایی دارد. او از جایی بالا می‌رود و زمین می‌خورد. با ایجاد انگیزش، تلاشش را ادامه می‌دهد. تا زمانی که یاد بگیرد درست‌ تر و با ایمنی بیشتری از جایی بالا رود. یعنی مسئولیت پذیری بیشتر. او راه آزمون و خطا را یاد می‌گیرد. که پیامد درست بالا نرفتن از جایی، زمین خوردن و درد است. جلوگیری از این پیشامد وظیفه خودش است.

کودکان به صورت تدریجی نشستن، چهار دست و پا رفتن، دویدن، پریدن، غذا خوردن، لباس پوشیدن، مسواک زدن دندان‌ها و توالت رفتن را یاد می‌گیرند. برای کودک به منظور تجربه مهارت‌ ها فرصت‌های بسیاری فراهم کنید. انتظارات مناسبی از آنها داشته باشید. پس از آموختن هر مهارتی او را تشویق کنید.

آنها هنگام یادگیری این مهارت‌ها بسیار خرابکاری می‌کنند. آب را می‌ریزند. خمیر دندان را به همه جای لباسشان می‌مالند و از این دست کارها انجام می دهند. پدر و مادر کودکان موفق، رشد کودک را سفر هیجان انگیز از دوران نوزادی تا کودکی و از آن پس تا بزرگسالی به شمار می‌آورند. آنها از گام‌ها و اشتباهات فرزندشان در گذراندن این راه لذت می‌برند. زیرا هر مرحله جدید کودک را بیشتر به سوی مسئولیت پذیری و استقلال هدایت می‌کند‌.