آموزش رازداری به کودکان

آموزش رازداری به کودکان مانند آموزش هر مهارت اخلاقی دیگری نیازمند یک هنر خاص است، والدین با رفتار، بیشتر از کلام می‌توانند به فرزندان‌ شان آموزش دهند. به طور کلی آموزش رازداری مانند سایر رفتارهایی که به کودک یاد می‌دهیم باید به صورت غیرمستقیم باشد.

آموزش رازداری به کودکان

آموزش مستقیم کلامی و یا امر و نهی اصول اخلاقی، به کودکان نه تنها مؤثر نیست، بلکه ممکن است مخرب باشد و کودک در مقابل آن لجبازی کند. آموزش رازداری نیز از این امر جدا نیست و برای این کار در وهله نخست والدین باید رازدار باشند و رازداری خودشان را به صورت یک اصل به کودک نشان دهند و در خانواده نهادینه کنند.

زمانی که کودک مسئله‌ای را برای مادر بازگو می‌کند اگر چه لازم است که پدر هم در جریان باشد. اما مادر نباید در مقابل کودک راز او را فاش کند. بلکه باید بعداً در غیاب کودک این مسئله بین هر دو مطرح شود؛ رعایت این موارد آموزش غیرمستقیم رازداری است.

اصول رازداری در کودکان

والدین، الگوی رازداری برای کودک هستند. بنابراین نباید راز سایر افراد را جلوی کودک فاش کنند. اصل نخست در آموزش رازداری این است راز کودک را حفظ کنیم و اصل دوم این است که راز دیگران را فاش نکنیم. نباید کودک را تحریک کنیم که راز بقیه را برای ما فاش کند. برای نمونه زمانی که کودک به مهمانی می‌رود نباید با سؤال‌های متوالی از او بخواهیم اتفاقات را برایمان بازگو کند.

والدین می‌توانند رازداری را در قالب یک بازی به کودک یاد دهند تا فرزندشان متوجه مفهوم رازداری شود. در مواقعی که کودک رازی را فاش می‌کند باید رفتاری را که از او سرزده از شخصیتش جدا کنیم. برای مثال به او بگوییم این رفتارت پسندیده نبود نه این‌که بگوییم “دوستت ندارم” یا “من مامانت نیستم” و …

زمانی که کودک رازدار است و رازداری می‌کند، باید تشویق شود. اما اگر رازدار نبود نباید از تشویق منفی و یا تنبیه استفاده کنیم. در برخی موارد کودک برای جلب‌ توجه رازی را فاش می‌کند. بنابراین اگر والدین بتوانند عزت نفس کودک را بالا ببرند و خودباوری کودک را تقویت کنند، این مشکل رفع می‌شود.

راز داری نوجوانان

راز داری نیز یکی از عواملی است که می تواند اعتماد نوجوان یا جوان را بر والدین تقویت کند . والدین ضروری است بکوشند که رازدار خوبی برای فرزندان شان باشند و حرف های آن ها را خواسته یا ناخواسته در جمع مطرح نکنند. چرا که نوجوان حس اعتماد به پدر و مادرش را از دست می دهد و در نتیجه حرف هایش را به دیگران می گوید.

علت اصلی پنهان کاری جوانان ، عدم پذیرش بسیاری از امور از سوی والدین است . در این حالت جوان نمی تواند به والدین خود اعتماد کند و مسائل خود را با آن ها در میان گذارد . به خصوص در مورد جنس مخالف ، وضعیتی محدودتر در خانواده ها وجود دارد . والدین بایستی با مراقبت و نهادینه کردن ارزش های اخلاقی در جوانان از ناهنجاری ها جلوگیری کنند.