آدم های خیانتکار منفعت طلب

مساله خیانت در همه دنیا هست و بیشتر میان مردان عمومیت دارد. در جامعه ما نیز این مساله هر روز بیشتر می شود. در میان آشنایان، دو نفری که تصور می کنیم خوشبختانه در کنار هم زندگی می کنند، ناگهان از هم جدا می شوند. یا دچار مشکلات بسیار می شوند و همه آن علاقه یک شبه از بین می رود. اما واقعا دلیل خیانت مردها چیست؟ آدم های خیانتکار منفعت طلب چگونه آدم هایی هستند ؟

بلوغ چیست ؟

در واژگان من، بلوغ اینطور تعریف می‌شود: «توانایی به‌ تعویق انداختن منافع شخصی به‌ خاطر اهداف بلندمدت پر اهمیت‌تر.» آدم سر کارش، هر کاری نمی‌کند، چون ممکن است اخراج شود. کسی پیدا نمی‌شود که هر روز صبحانه کیک شکلاتی بخورد چون به ۳۲ سالگی نرسیده، انفارکتوس می‌زند. کسی قبل از بازگرداندن بچه‌هایش از مدرسه به خانه، هروئین را به‌صورت وریدی به چشمش تزریق نمی‌کند… واقعا این یکی را هم باید توضیح بدهم؟

آدم های خیانتکار منفعت طلب

مطمئنا که این کارها خیلی حال می‌دهند، اما آدم‌ها، دغدغه‌های بزرگ‌تر و مهم‌تری هم دارند و قادرند اینجور کارها را به تعویق بیندازند تا بروند سراغ آن دغدغه‌های اصلی‌شان. بله، به این می‌گویند «بلوغ». این کارها را «آدم بالغ» انجام می‌دهد، نه یک «لندهور الدنگ».

خیانت کردن هم زیر همین دسته‌بندی قرار می‌گیرد. مطمئنا آدم‌ها به هوس لذتش، دنبالش می‌روند. اما آدم بالغ کسی است که از این خواسته‌ی منفعت‌طلبانه، چشم‌ پوشی کند تا به عهد و پیمان بلندمدت و مهم‌ترش خال نیفتد.

آدم‌های خیانتکار منفعت‌طلب در ۲ طعم تولید می‌شوند:‌ بدبخت‌های–جبران‌ کن و قدرت‌ خوارها.

بدبخت‌های-جبران‌کن

کسانی هستند که مدام به فکر منفعتِ شخصی خودشان هستند زیرا حس می‌کنند، بدبختند و باید کاری کنند تا این بدبختی جبران شود. کسانی که این خصلت منفی را دارند، مشکل‌شان تنها به خیانت کردن ختم نمی‌شود. ممکن است به مشروبات الکلی اعتیاد پیدا کنند، بی‌رویه مهمانی بگیرند، مواد باز شوند و یا سعی کنند با جاه‌طلبی این کمبود را فروبنشانند.

آدم‌های قدرتخوار

صرفا تلاش می کنند تا کل دنیا را فتح کنند! مثل کسانی که در مراتب بالای قدرت نشسته‌اند، یعنی چنگیزخان یا نمونه‌های معاصرتری نظیر بیل کلینتون و آرنولد شوارتزنگر که به همسرانشان خیانت کردند. اینجور آدم‌ها کسی را دور و برشان ندارند که جلویشان بایستد و بهشان بگوید «نه». آنها هیچ‌گونه پیامد سفت و سختی را در مقابل اعمالشان نخواهند دید. یا مثلا در مورد چنگیزخان، با مردی طرفیم که صغیر و کبیر یک ولایتی را لت و پار کرده است و حالا می‌خواهد هفته‌ی جاری را در حرم سرایش چشم‌ چرانی کند. در بهترین حالت شاید فقط بتوان به او گفت: «خودتو خفه نکنی قهرمان!»

اما حتما لازم نیست اینجور کارها از آدم‌هایی که در مسند قدرت هستند، سر بزند. ممکن است این افراد، همان‌هایی باشند که قدرت را در رابطه‌ی شخصی، به انحصار خود در آورده‌اند، آدم‌هایی که اعمال‌شان از سوی شریک‌ رابطه‌شان مورد بازخواست جدی قرار نمی‌گیرد. بله، هر آدمی می‌تواند به‌ طور ناخواسته شریک رابطه‌اش را ناقل خیانت کند.