همایندی مرضی در BPD چگونه است؟

همایندی مرضی در BPD چگونه است؟ بیماران مرزی اغلب به خاطر مشکلات ناشی از اختلالات همبود در محور I به درمان مراجعه می کنند. بنابراین، هنگام ارزیابی بالینی بیماران مرزی، می بایست تمامی اختلالاتی را که در محور I با تشخیص BPD همایندی مرضی ۱ (همبودی) دارند، به دقت بررسی کرد. زیرا بالینگران معتقدند اختلالات همبود با BPD ، ممکن است سایکوپاتولوژی زیربنایی (یعنی، BPD ) را از دید مصاحبه گر پنهان کنند، مانع تشخیص بالینی دقیق شوند، برنامه ریزی درمانی را با مشکلاتی جدّی مواجه سازند، از بهبودی علامتی این اختلال جلوگیری کنند، و با سازگاری روانی- اجتماعی بیماران تداخل نمایند.

همایندی مرضی در BPD چگونه است؟

به دلیل اهمیت این موضوع، پژوهش های زیادی به بررسی همایندی مرضی BPD با سایر اختلالات محور I پرداخته اند. اکثر این مطالعات نشان داده اند که اختلالات خلقی در بین بیماران مرزی شیوع بالایی دارد. زانارینی و همکاران معتقدند اگرچه افسردگی در سایر اختلالات شخصیت نیز نرخ بالایی دارد (۶۷ %)، اما به نظر می رسد نرخ آن در %۸۳ (BPD)  بیش از هر اختلال شخصیت دیگری باشد. با این که نتایج مطالعات مختلف نشان می دهد که افسردگی و BPD در برخی موارد ممکن است سبب شناسی مشترکی داشته باشند.

اختلال دو قطبی و مرزی

اما نتیجه گیری مطالعات ده ساله ی گاندرسون و فیلیپس نشان گر آن است که رابطه ی غیراختصاصی و بسیار ضعیفی میان این دو اختلال وجود دارد و نمی توان گفت که هر دو بر روی یک پیوستار قرار دارند و همایندی اختلالات طیف دوقطبی و BPD ، نسبت به افسردگی عمده و افسرده خویی کمتر متداول است و در ۷ تا ۱۵ درصد از بیماران مرزی قابل تشخیص است. به همین ترتیب، اختلالات سوء مصرف مواد (در دامنه ای بین ۱۴ تا ۵۶ درصد)، اختلالات اضطرابی و اختلالات خوردن نیز با درجاتی کمتر، با BPD همایندی مرضی دارند.

اختلال شخصیت مرزی و حوادث تروماتیک

PTSD یکی از اختلالاتی است که همایندی مرضی نسبتا بالایی با BPD نشان می دهد. مطالعات انجام گرفته در زمینه ی همبودی، نشان دهنده ی فراوانی بالای PTSD در میان بیماران مبتلا  BPD به  ۵۶درصد و فراوانی بالای BPD در بین بیماران مبتلا  PTSDبه ۶۸درصد است. در مطالعات مختلف، نرخ PTSD در بین جمعیت بیماران مرزی، در دامنه ای بین ۲۵ تا ۵۶ درصد گزارش شده است، در حالی که نرخ PTSD در بین جمعیت عمومی در حدود ۱۰ درصد تخمین زده می شود.

به دلیل همایندی مرضی بالایی که میان این دو اختلال وجود دارد، برخی از پژوهشگران معتقدند که BPD و PTSD ممکن است یک اختلال واحد بوده و واجد پاتوژنز مشترکی باشند، زیرا حوادث تروماتیک دوران کودکی در هر دو اختلال گزارش شده است. تروماهای جنسی، با احتمال بیشتر در افراد مبتلا به BPD و مبتلا به هر دو اختلال دیده می شود، ولی در تاریخچه ی بیمارانی که فقط به PTSD مبتلا هستند، عمدتا حوادث تروماتیک غیرجنسی مشاهده می شود. با این حال، بسیاری از مطالعات جدید مردود بودن این دیدگاه را که« BPD و PTSD یک مقوله ی تشخیصی واحد، با درجات مختلف هستند »، به خوبی نشان داده اند.