روشهای انجام تکالیف در کودکان بیش فعال چگونه است؟ بچه های دور و ور ما ممکنه بچه های عادی باشن و بعد از مدرسه میان و لباسشون و عوض میکنن. یک چیزی میخورن و میشینن سر درسشون و تموم میکنن و میرن دنبال کارشون.
روشهای انجام تکالیف در کودکان بیش فعال
اما بچه ی بیش فعال و نمیتونیم ازش همچین توقعی داشته باشیم. بواسطه ی این هم که مادر باید بیاد تکالیف و به بخش های کوچیکتر تقسیم کنه. پس مادر باید صبر زیادی داشته باشه. مادری که بچه ی بیش فعال داره باید زبون باز باشه. باید شیرین زبون باشه. چون اگر این شیرین زبونی و صبر و آرامش و نداشته باشه قطعا بچه دچار مشکل میشه.
بچه های بیش فعال بچه های دقیقه نودی هستن. یعنی چی؟ یعنی اکثر آنها مشقی که دارن و دقیقه ۹۰ انجام میدن. وقتی میخواد بره مهمونی شما از یک ساعت قبل هم بهش بگی باز دقیقه ۹۰ آماده میشه. دستِ خودشون نیست واقعا.
تقسیم تکالیف به قسسمتهای کوچک
اگر مادری که بچه ی بیش فعال داره و میخواد باهاش درس کار کنه. باید سعی کنه اون مشق رو به بخش های کوچکتر تقسیم کنه. یک بچه ی بیش فعال نمیتونه دو صفحه کامل و یکجا مشق بنویسه. چرا؟ چون دست خودش نیست. باید مادر بگه این قسمت تا این قسمت و بیا الان باهات کار کنم. بعد میفرستمت بری استراحت کنی. دوباره میای و این قسمت تا این قسمت و باهم کار میکنیم.
به بخش های کوچیکتر تقسیم میکنیم تا بعد از انجام هر بخش کوچیکتر، دانش آموز بیش فعال خوشحال میشه. مغزش هورمون دوپامین ترشح میکنه و بعد از ترشح دوپامین اون بچه انگیزه پیدا میکنه. ولی زمانی که ما از بچه بخوایم مثلا کل مشقش رو بنویسه. بچه براش واقعا سخته این کار. بعد هی نصفه و نیمه میمونه و مغز بعد از انجام هر بخش دوپامین ترشح نمیکنه و اون احساس شادی براش ایجاد نمیشه. انگیزه پیدا نمیکنه.
لا تعليق