برای هر فردی در هر شرایطی تربیت کودک آسان نیست . به همین دلیل بعضی افراد، تربیت و پرورش فرزندان را دشوارترین وظیفه توصیف میکنند که والدین پیوسته به آن علاقهمند خواهند بود. تربیت و پرورش فرزندان میتواند بسیار سخت باشد. هر کودکی منحصر به فرد است، بنابراین آنچه برای تربیت و پرورش یک کودک موثر بوده ممکن است برای کودکی دیگر، کارساز نباشد. حقیقت این است که هیچ پدر و مادری، در پرورش فرزندانش، کامل و بیعیب و نقص نیست.
تربیت کودک آسان نیست
در این مقاله توصیههایی که هر پدر و مادری میتواند برای دستیابی به مهارتهای بهتر در تربیت و پرورش فرزندان خود، از آنها استفاده کند، را بیان میکنیم.
اهمیت رفتار و حرکات والدین
کودکان با مشاهده دنیای اطراف خود، آموزش میبینند. شما اولین سرپرست و مراقب فرزندتان هستید، از اینرو، کلام، گفتار، رفتار و حرکات شما، بر فرزندتان تاثیر خواهد گذاشت. این موضوع را دایم به خود یادآوری کنید. هرگونه ارتباط متقابل با فرزندتان را بر مبنای اهداف نهایی و اساسی خود قرار دهید. فرض کنید فرزندتان در مهدکودک، چون اسباببازیهایش را به بقیه بچهها نداده، دچار مشکل شده و شما میخواهید به او ارزش و اهمیت شراکت را آموزش دهید. بهترین شیوه برای دستیابی به این هدف، مطرح کردن موضوع شراکت، در قالب گفتوگوها و از طرفی به شراکت گذاشتن موارد مختلف با فرزندتان و اشخاصی است که به شما نزدیک هستند.
با فرزندانتان ارتباط نزدیک داشته باشید
زمانی که بچهها بدانند برای والدینشان مهم است که آنها چه کاری انجام میدهند، سطوح عالیِ عزتنفس در آنها شکوفا میشود. اگر میخواهید پدر یا مادر خوبی باشید، به تواناییها، دلبستگیها و فعالیتهای فرزندانتان علاقه نشان دهید.
تطبیق گفتار، کلام، رفتار و عمل با سن فرزندان
هنگامی که سخن از تربیت و پرورش فرزندان به میان میآید، تمام بچهها خواستهها و نیازهای متفاوتی دارند. کودکی که پنج سال دارد، خواستهها و نیازهایش همانند یک نوجوان چهارده ساله نیست. به همین ترتیب، اگر یکی از فرزندان شما، درونگرا و فرزند دیگرتان، سرزنده و بانشاط است، آنچه برای یکی از فرزندانتان کارساز است، برای فرزند دیگر موثر نیست. پرورش و تربیت خوب فرزندان، به مفهوم تعدیل و اصلاح گفتار و کلامتان، متناسب با سن و خصوصیات و ویژگیهای شخصیتی فرزندانتان است.
برقراری قوانین و مقررات
اگر میخواهید والدین خوبی باشید، باید مقرراتی وضع کنید و هرگاه فرزندتان از این قوانین سرپیچی کرد، او را تنبیه کنید. تنبیه باید متناسب با سن کودک باشد. وضع قوانین و مقررات زمانی که مساله رشد شخصیتی فرزندتان مطرح است، اهمیت بسیاری دارد. قوانین و مقررات، به فرزندان کمک میکند تا انضباط شخصی را در خود بپرورانند. بدون برقراری قوانین و مقررات و تنبیه و مجازات، فرزند شما نمیآموزد که چگونه در دنیای بزرگسالان، موثر و کارآمد عمل کند. علاوه بر آن، یاد نمیگیرد که خودش در صورت لزوم، چگونه نظم و انضباط را برقرار کند. اگر والدینی نظم و انضباط و قوانین را به اندازه کافی برقرار نکنند، در اینصورت، به احتمال زیاد فرزندان آنها در بزرگسالی، نامنظم خواهند شد. هیچ کارفرمایی نمیخواهد فردی را استخدام کند که انضباط و مدیریت ندارد.
پرورش استقلال و عدم وابستگی
هرچند برقراری قوانین، بخش مهمی از تربیت خوب خانوادگی است، اما کمک به استقلال فرزندان نیز به همان نسبت، ضروری است. بعضی از والدین، میکوشند بپذیرند که مقاومت و سرپیچی از قوانین و مقررات، امری طبیعی برای یک کودک است. تمام کودکان، برخلاف میل و خواست پدر و مادرشان، از خود مقاومت نشان میدهند و معمولا این مقاومت، با بزرگتر شدن آنها تشدید میشود. این طبیعت بشر است که برای دستیابی به استقلال کوشش کند و مایل نباشد توسط دیگران، کنترل شود. فرزندان برای آزار پدر و مادرشان نافرمانی نمیکنند. هر فرزندی باید به تنهایی پرواز کردن را بیاموزد. بهجای آنکه در مقابل فرزندتان مقاومت کنید، سعی نمایید که با او به سازش و توافق عملی برسید.
استوار و ثابتقدم باشید
اگر فرزندتان بداند که دقیقا از او چه انتظاری میرود، در این صورت، با جریان عادی پیش میرود و احساس امنیت میکند. به همین دلیل، فکر خوبی است که قوانین را زودتر از زمان پیشبینی شده برقرار کنید و در برابر وسوسه تغییر دادن آنها مقاومت کنید. اگر فرزندتان دقیقا بداند که مجاز به انجام چه کارهایی هست و چه کارهایی را نباید انجام دهد، در اینصورت، احساس امنیت و اطمینان بیشتری خواهد کرد.
فرض کنید پسر کوچک شما، خارج از خانه، مشغول توپبازی است و به پنجرهای بسیار نزدیک است. در این حالت، تصویری که از او در ذهن خود دارید، شکستن شیشه پنجره است. پس از خانه بیرون میروید و به او هشدار میدهید که کمی دورتر بازی کند، زیرا در صورت شکستن شیشه خودش باید خسارت پرداخت کند یا یک ماه در کار باغبانی کمک کند. بعد از یک ساعت، پسرتان شیشه پنجره را میشکند. در این موقع، اگر شما تصمیم بگیرید که او را برای تنبیه در خانه نگه دارید، به جای اینکه کار باغبانی کند، اندکی از اعتماد و اطمینان او را نسبت به خود از دست میدهید.
لا تعليق