احترام گذاشتن

احترام به بزرگترها مقوله ای گمشده


حضرت علی(ع)‌ می ‌فرمایند: «به بزرگان تان احترام کنید. تا کوچک‌ ترها هم به شما احترام کنند.» متاسفانه رسانه ‌های جمعی هشدار می‌ دهند .که براساس آخرین نظر سنجی‌ ها، حرمت بزرگ ‌ترهای فامیل و اعضای سالمند خانواده ‌ها در حال کمرنگ ‌شدن است. در جامعه کنونی احترام به بزرگترها مقوله ای گمشده است .

 

احترام به بزرگترها مقوله ای  گمشده

پدران و مادرانی که ماهی یک بار هم به خانه والدین پیرشان نمی ‌روند. والدینی که پشت سر مادر و پدر خود یا همسرشان حرف می ‌زنند. پدری که با بی حوصلگی با مادرش صحبت می ‌کند . مادری که با پدرش بگومگو می ‌کند. در آینده نمی ‌تواند از فرزندانش انتظار داشته باشد به او احترام بگذارند. افزایش تعداد خانه‌ های سالمندان بخش دولتی و خصوصی و ازدیاد به خدمت ‌گرفتن پرستاران سالمندان در خانه‌ ها. پرداخت هزینه‌ های ماهیانه تا یک میلیون تومان در خانواده ‌ها برای نگهداری از سالمندان نشان می ‌دهد. که احترام و ارتباط عاطفی با این قشر در جامعه در حال کاهش یا تغییر در نوع و اندازه است . فرزندان که خود در نقش والدین هم ظاهر می ‌شوند. رغبتی به ارتباط و احترام به شکل سنتی آن، به این قشر ندارند.

احترام بگذار تا احترام ببینی .

در بسیاری از خانواده ‌ها وقتی کودک از سادگی و احساس پاکش جمله و تکیه‌ کلام پدر یا مادرش را به زبان می ‌آورد. مورد شماتت و سرزنش اطرافیان بویژه پدر و مادر قرار می‌ گیرد . کودک مات و مبهوت می ‌ماند. که چرا به خاطر همان واژه و اصطلاحی که پدر یا مادر بارها تکرار کرده. مورد تنبیه قرار می‌ گیرد؟ در این صورت کودکان با تعارض شخصیتی روبه‌رو می‌ شوند. بسیاری از روان ‌شناسان کودک معتقدند. ارتباط بسیار نزدیکی بین چگونگی رفتار یک کودک و احساسات درونی او وجود دارد. والدینی که به احساسات فرزندان خود احترام می ‌گذارند . آن ها را به تصمیم‌ گرفتن به طور مستقل تشویق می ‌کنند. به بهبود رفتار کودکان شان بیشتر کمک می‌ کنند.

آنان توصیه می‌کنند اگر فرزند شما مرتکب اشتباهی می‌شود. باید از جانب شما مطمئن باشد که احترام و شخصیتش حفظ می ‌شود . هیچ ‌گاه مورد سرزنش قرار نمی ‌گیرد، در این صورت فرصت می ‌یابد که مشکلات خود را با شما مطرح کند. برای حفظ احترام به فرزندان سعی کنید با آنان به صورت امری صحبت نکنید. این شیوه ارتباط با فرزندان اثر بسیار بدی روی آنان می ‌گذارد . گاهی آنان را وا می‌ دارد که لجبازی کرده . با جواب تندی پاسخ والدین را بدهند. بسیاری از والدین ضعف اخلاقی یا رفتاری نوجوان خود را به صورت«سرکوفت» با الفاظ زشت به او تذکر می ‌دهند. در این صورت نوجوانان براحتی یاد می ‌گیرند. که اگر از والدین ‌شان خطایی دیدند همان الفاظ را به زبان بیاورند.

عشق با احترام به خانه ها می ‌آید .

بسیاری از همسران تصور می‌ کنند. که چون عاشق همسرشان هستند. به بهانه دلسوزی و محبت می ‌توانند استقلال او را بگیرند. یا در کارهای شخصی او دخالت کنند . حتی با تندی با او برخورد کنند. روانشناسان و مشاوران خانواده به این همسران توصیه می ‌کنند:

  • ـ از ارعاب و تشر زدن به یکدیگر پرهیز کنید. چون فضای خانه شما را از آن چه هست تیره و تارتر می‌ کند.
  • ـ پیشداوری و قضاوت نکنید. به همسرتان اعتماد کنید. آنقدر که مانع پیشداوری شما نسبت به رفتار و عادت‌ های او شود و او را از احساسات درونی‌اش دور کند.
  • ـ توهین و گستاخی بدترین شیوه ارتباطی است، بسیاری از ما پرخاشگریم. زود به خشم می‌ آییم و زود از کوره در می ‌رویم . زبان به هتاکی می ‌گشاییم، بسیار دشوار ولی شدنی است که با سکوت جواب هتاکی طرف مقابل را بدهیم . او را وادار به شرمندگی کنیم.
  • ـ انتقاد آری، ملامت خیر. متاسفانه عیب‌ جویی و غر زدن یکی از شایع ‌ترین شیوه‌ های ارتباطی است .که احترام همسران را لگدمال می‌ کند. کافی است نقطه‌ ضعفی از شما دیده شود. آن را دائم به شما گوشزد می ‌کند. در چنین حالتی عشق و علاقه بین شما در معرض آسیب جدی قرار می ‌گیرد.

شاه‌ کلید داشتن ارتباط محترمانه با همسر .

واکاوی مقالات علمی صاحب نظران درباره حفظ حریم خود با همسران نشان می ‌دهد. با رعایت نکات ریز اخلاقی می ‌توان احترام متقابل را حفظ کرد. احترامی که به طور قطع بر تربیت فرزندان نیز موثر خواهد بود.

ـ به خانواده همسرمان نیز مانند خانواده خود احترام بگذاریم. بسیاری از ما وقتی از اشتباه همسرمان به ستوه می‌آییم. از مادر و پدر و اقوام همسرمان مایه می‌ گذاریم. این ‌گونه افراد باید منتظر باشند تا در آینده چنین عکس ‌العملی را از همسر و فرزندان خود مشاهده کنند. از سوی دیگر لازم است با خانواده همسرمان همان‌ گونه رفتار کنیم. که با خانواده خودمان. بسیاری از افراد، صبر و حوصله کافی برای پذیرایی از مادر و پدر خود دارند. از مصاحبت با خواهر و برادرشان لذت می‌ برند. اما حوصله‌ شان از یک روز هم نشینی با خانواده همسر سر می ‌رود.

– در صورت بروز اختلاف با همسر، از درمیان گذاشتن موضوع با دیگران، حتی نزدیک ترین خویشاوندان پرهیز کنیم. زیرا این کار نه ‌تنها اختلاف را گسترش می ‌دهد که آبروی همسرمان نیز خدشه‌دار خواهد شد.

– به آداب و عادات خانواده همسرمان احترام بگذاریم. وقتی همسر را با خوی و عاداتش پذیرفته‌ایم .باید بدانیم که همسرمان در خانواده‌ای رشد کرده که عادات و آداب خاص خود را دارد. حتی اگر پایبند عادات و رسوم آنان نیستیم. تلاش کنیم که به این سنت ‌ها احترام بگذاریم. بسیاری از همسران آداب و عادات خانواده همسر را مورد ریشخند قرار می ‌دهند. این کار باعث می‌ شود که انتخاب خودمان را مورد استهزا قرار دهیم. چون همسرمان ثمره همان خانواده است.

ـ‌ گاهی لازم است، هم زمان به تنهایی به دیدار پدر و مادرش برود. باید بپذیریم که گاهی پدر و مادر نیازمند درد‌ دل با فرزندان شان هستند. اجازه بدهیم همسرمان حق این را داشته باشد. که به تنهایی به دیدار خانواده‌اش برود. حتی با دوستانش قرار ملاقات بگذارد . شاید روزی یا ساعاتی را در خودش فرو برود. این کار به ارتباط عاطفی شما و همسرتان لطمه‌ای نخواهد زد. به یاد داشته باشیم که خانه محل ارتباط عاطفی اعضای خانواده است. غر زدن، دستوردادن، سرکوفت ‌زدن و … می ‌تواند به این فضا آسیب بزند.

لا تعليق

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *