خانواده ی شما از چه روشی برای برقراری ارتباط با یکدیگر استفاده می کند؟ این روش چه آثاری بر روابط اعضای خانواده با یکدیگر داشته است؟ آنچه کمتر در خانواده های ما رایج است، گفت وگو
با یکدیگر است. زمانی که افراد نتوانند احساسات و افکارشان را با یکدیگر در میان بگذارند به ناچار روش های غیر مستقیم مانند پرخاش، قهر، سکوت، رنجش و گریه را انتخاب می کنند. بیشتر بخوانید “روابط اعضای خانواده با یکدیگر”
در روایات اسامی آمده است که انسان ها بنده ی محبت، اما کودکان تشنه و نیازمند محبت‌اند. تردید نکنید که در تربیت فقط زبان ملایم و نوازش کارساز و مؤثر است. شاید با پرخاش، توهین و تهدید بتوان کودکی را سرکوب و رام کرد، ولی این کار تربیت نیست. زیرا تربیت ارتقا و رشدِ وجودِ کودک است، در حالی که سرکوب و تحقیر کاهش وجود اوست و سرانجام نیز روزی همین کودکِ آرام و ساکت، که رفتارهای پرخاش گرانه و توهین آمیز را آموخته است، دست به طغیان خواهد زد و اگر چنین هم نشود. مسلم است که هرگز به احساس رضایت و خوش بختی نخواهد رسید. بیشتر بخوانید “کودکان تشنه و نیازمند محبت‌اند.”
روشهای عمومی تربیت کودک شامل شیوه هایی است که کودک را در مسیر رفتار صحیح پرورش می‌دهد و مانع ایجاد عادات و رفتارهای غلط در او می شود. منظور از روش های عمومی تربیت کودکان در مقابل روش های اصلاح رفتار کودکان است. روشهای اصلاح رفتار همان طور که از نامش پیداست، اقدام ها و توصیه هایی برای اصلاح رفتارهای غلط و نامناسب کودک است. بیشتر بخوانید “روشهای عمومی تربیت کودک”
همه ی شما بارها کلمه ی خلاقیت و نیز تحسین افراد خلاق را شنیده اید. جامعه ی بشری انسان های خلاق را سرمایه ی خود میداند. یکی از تلاش های آموزش و پرورش هر کشور پرورش خلاقیت افراد است. خلاقیت از مهم ترين عوامل پیشرفت بشری است. امکان بروز خلاقیت زمانی بیش تر می شود که مهارت ها و انگیزه های خلاقیت از همان دوران کودکی پرورش یابد. واقعیت مهم دیگری که بسیاری از روانشناسان بر آن تأکید کرده اند همراه و همگام بودن خلاقیت با سلامت جسم و روان است. به این ترتیب شاید به جرئت بتوان گفت خلاقیت کلید طلایی خوش بختی است. بیشتر بخوانید “خلاقیت کلید طلایی خوش بختی”
بهترین دوران تربیت، کودکی است. کودکی دوره ی شکل گیری و ساخته شدن انسان است، زیرا کودکان فطرتی پاک دارند و آماده اند تا به هر شکلی درآیند. آنها خودشان، خودشان را تربیت نمی کنند؛ بلکه والدین و سپس اطرافیان اند که آنها را، پرورش می دهند و به همین دلیل هنگامی که کودکانی را دیدید لجبازی می کنند، کلمات زشت به زبان می آورند، حق هم بازی هایشان را رعایت نمی کنند و مدام آنها را کتک می زنند، به آنها خشم نگیرید. در عوض کسانی را مقصر بدانند که آن ها را تربیت کرده‌اند. بیشتر بخوانید “بهترین دوران تربیت، کودکی است.”
برای اين که کودکان بتوانند جهان و محيط شان را بشناسند، بايد از امکانات و توانايی های خود استفاده کنند. آنها بايد بتوانند حرف بزنند و منظور خود را بيان کنند و محیط خود را به کمک حواس پنج گانه جست وجو کنند. والدین باید مراحل رشد حواس و تکلم در کودک را پی گیری کنند تا چنان چه دچار مشکل یا نقصی بود به موقع برای رفع آن اقدام کنند و آموزش های لازم را برای مراقبت از اندام های حسی و نیز گسترش قدرت تکلم کودک بدهند. در این مقاله به بیان موانع زبان آموزی در کودکان می‌پردازیم . بیشتر بخوانید “موانع زبان آموزی در کودکان”
در پرورش حواس، صرفاً بالا بردن ميزان حساسيت حواس کافی نيست، بلکه در کنار آن بايد به آموزش مفاهیم و ارائه ی اطلاعات به کودک نيز اهميت داد. يعنی چه بسا کودک درست احساس می کند و مثلاً بوها را تشخيص می دهد اما نمی داند آنها را چه بنامد. بنابراين، پدر و مادر آگاه از اهمیت زبان آموزی در کودک بايد تلاش کنند برای کودک خود فرصت های لازم را فراهم کنند تا خزانه ی لغات او گسترش یابد و همچنین اطلاعات مورد نیاز خود را از جهان خارج کسب کند. بیشتر بخوانید “اهمیت زبان آموزی در کودک”
اولین وظیفه‌ی خانواده برای کودک چیست؟ بچه ی انسان دارای استعداد ذاتی دانستن و یادگیری است که حاصل آن رشد قو هی تشخيص و درك او و ايجاد رابطه ای هوشیار انه و مؤثر با محيط و طبيعت است. کودک یادگیری را به طور فطری از لحظه ی تولد آغاز می کند و برای شناخت جهان اطراف و ایجاد ارتباط با محیط، آن را با پشتكار ادامه م یدهد. پس اولین وظیفه ی خانواده فراهم کردن زمینه ی رشد و یادگیری کودک است. بیشتر بخوانید “اولین وظیفه‌ی خانواده برای کودک چیست؟”
نقش خانواده در تعليم و تربيت فرزندان چیست ؟ خانواده نقش مهمی در تعليم و تربيت فرزندان دارد اما تنها نهادی نيست كه در اين کار دخالت دارد. هر كس كه در خانواده ای به دنيا می آيد با بستگان، همسايه ها ، آشنايان، دوستان، مردم كوچه و خيابان و بعدها مدرسه و محيط كار و … نيز تماس و ارتباط دارد. آيا هرگز فكر كرده ايد كه چرا در ميان تمام اين عوامل بر خانواده تأكید می‌شود؟ بیشتر بخوانید “نقش خانواده در تعليم و تربيت فرزندان”
مشکلات و آسیب های ارتباطی متعددی در درون خانواده ها وجود دارد: مشکلات ارتباطی در درون خانواده چیست؟ این مشکلات ناشی از بیماری های جسمی یا روانی، مشکلات ارتباطی والد- فرزند، مشکلات ارتباطی والدین و مشکلات ارتباطی خواهران وبرادران. در این میان، پدیده های خشونت با همسر (همسرآزاری)، خشونت با فرزندان (کودک آزاری)، نه تنها به زندگی خانوادگی بلکه به جامعه نیز خسارت های جبران ناپذیری وارد می کنند.
