آموزش مهارت های بین فردی، مهارت های تحمل پریشانی (ناراحتی)، مهارت های تنظیم هیجان، و مهارت های هشیاری فراگیر (ذهن آگاهیِ) مرکزی، از جمله انواع مهارت های رفتاری هستند. برای مثال، مهارت های ذهن آگاهی، شامل موارد زیر است: مشاهده کردن، شرح و توصیف حالات هیجانی، دیدگاه قضاوت گرانه نداشتن، هشیار بودن و تمرکز بر آنچه که در یک موقعیت خاص، کارا و موثر است. بیشتر بخوانید “انواع مهارت های رفتاری”
در جلسات اولیه، اهداف درمانی شخصیت مرزی با بیمار در میان گذاشته می شود و درمانگر و درمانجو پیرامون آنها بحث می کنند. به منظور موفقیت درمانی، لازم است که درمانگر تعهدی از درمانجو بگیرد، مبنی بر اینکه در راستای نیل به اهداف درمانی حرکت کند. زمانی که بیمار و درمانگر در مرحله ی پیش از شروع درمان هستند و تمرکز اصلی درمانگر بر ارزیابی و آشناسازی بیمار با DBT است. بیشتر بخوانید “اهداف درمانی شخصیت مرزی”
« بحران های نامنعطف یا پی درپی » به حالاتی از فشار هیجانی مداوم اطلاق می شوند که بیمار مرزی غالباً در آن گیر می افتد. تروماهای تکرار شونده ی زندگی، آسیب پذیری هیجانی، مهارت های بین فردی فاقد کفایت و کارایی، و همچنین حمایت اجتماعی ناکافی (مثل، محیط بی اعتبارساز و روابط ناپایدار)، همگی به تداوم و تکرار بحران های زندگی بیمار مرزی دامن می زنند. بیشتر بخوانید “بحران های نامنعطف یا پی درپی”
انفعال فعال در بیماران مرزی چگونه است؟ الگوی رفتاری «انفعال فعّال » به الگوی بیماران مرزی جهت نزدیک شدن به مشکلات، به شیوه ی «منفعل و ناامیدانه »، شک و تردید به توانایی خود برای حل مشکلات و در عین حال، «فعالانه » و خودکار در پی کمک برآمدن از محیط اشاره دارد. در نتیجه ی یک محیط بی اعتبارساز، بیمار به تجارب و ادراکات خودش بی اعتماد می شود و نوعی الگوی درماندگی آموخته شده به همراه گرایش به کمک گرفتن دایمی از دیگران شکل می گیرد. زیرا محیط فرد مرزی عمدتاً توجهی به مشکلات او نمی کند و هیچگاه مهارت های مساله گشایی ضروری را به وی آموزش نمی دهد. بیشتر بخوانید “انفعال فعال در بیماران مرزی”
لینهان بر اساس نظریه ی بیوسوشیال خود، الگوهای رفتاری بیماران مرزی را در ۳ محور سازمان دهی کرده است: ۱- آسیب پذیری هیجانی در مقابل بی اعتبارسازی ۲- انفعال فعال در مقابل کفایت ظاهری. ۳- بحران های نامنعطف در مقابل اندوه بازداری شده. بیشتر بخوانید “الگوهای رفتاری بیماران مرزی”
لینهان بر بدکارکردی و بدتنظیمی هیجانی و محیط باطل کننده یا بی اعتبارساز هیجان در پیدایش یا پدید آیی مرضی اختلال شخصیت مرزی تمرکز می کند. نظریه بیو سوشیال لینهان بیان می کند که BPD ، اساسا نوعی « بدکارکردی در سیستم تنظیم هیجان » است و الگوهای رفتاری مشاهده شده در بیماران مرزی، در واقع نتایج غیرقابل اجتناب همین بدکارکردی در سیستم تنظیم هیجان است (چه هیجان های مثبت چه هیجان های منفی). بیشتر بخوانید “بدکارکردی در سیستم تنظیم هیجان”
نشانه‌های شناختی ادراکی در بیماران مرزی عبارتند از: مسخ شخصیت، مسخ واقعیت، خطاهای حسی، عقاید انتسابی، و دوره های گذرای پارانوئید. بسیاری از کوشش های کنترل شده ، اثربخشی داروهای آنتی سایکوتیک سنتی (با دوز پایین) را در کاهش نشانه های شناختی- ادراکی بیماران مرزی نشان داده اند. بیشتر بخوانید “نشانه‌های شناختی ادراکی در بیماران مرزی”
از دهه ی ۱۹۸۰ به بعد، درمان دارویی برای اختلال شخصیت مرزی ، تقریبا به یک الزام درمانی تبدیل شده است، در حالیکه تا قبل از این دوره – به واسطه ی غلبه ی دیدگاه های تحلیلی- مداخلات دارویی فقط یکی از گزینه های درمانی بود. به دلیل سطوح بالای نشانه ها از یک سو، و نگرش های غلط نسبت به داروهای تجویز شده از سوی دیگر، انتخاب داروهای مناسب برای بیماران مبتلا به BPD نسبتا دشوار است. بیشتر بخوانید “درمان دارویی برای اختلال شخصیت مرزی”
هدف اصلی درمان سرپایی شخصیت مرزی ، تغییرات رفتاری بیماران مرزی است. این درمان برای بیمارانی مناسب است که توانایی مدیریت برخی از نقش های اجتماعی، نظیر تحصیل یا کار پاره وقت را دارا هستند و به لحاظ داشتن مسکن و سرپناه مشکلی ندارند. همچنین سطح برای بسیاری از بیماران مبتلا به BPD که به تازگی و مستقیما از بیمارستان ترخیص شده اند، مفید است. بیشتر بخوانید “درمان سرپایی شخصیت مرزی”
مراقبت‌های اقامتی در اختلال شخصیت مرزی شامل مراقبت های مسکونی است و به خدمات روانپزشکی در محیط هایی اشاره دارد که در مقایسه با بیمارستان، کنترل و بازنگری در آنجا ملایم تر است و محدودیت های کمتری در آن اعمال می شود. همچنین، سطح سوم مراقبت شامل دو بخش می شود: درمان های روزانه و مراقبت های شبانه (معمولا، نوعی خانه ی نیمه راه ). بیشتر بخوانید “مراقبت‌های اقامتی در اختلال شخصیت مرزی”
