ناتوانی در ريشه‌يابی پديده‌های اجتماعی
اثرات ناتوانی در ريشه‌يابی پديده‌های اجتماعی چیست؟ وقتی به دنبال يك بحران اقتصادی دست فروش كنار خيابان ورشكسته می شود و بحران، فرآيند توليد و مصرف را چنان مختل می سازد كه توليد انبوه در برابر مصرف كم قرار می گيرد، آن دست فروش ورشكسته نيز از بحران سخن می گويد، اما او با نسبت دادن آن به قضا و قدر و قسمت، آن را می پذيرد، چرا كه او دانش و تجربه لازم برای فهم رموز و دلايل آن بحران را ندارد و نمی تواند درك كند كه چنين فاجعه ای قابل پيشگيری بوده است، از اين رو برای دست فروش بحران يعنی وجود عاملی خبيث و برای آن كه بتواند آن را هضم كند به آن ماهيتی افسانه ای می بخشد.
ناتوانی در ريشه‌يابی پديده‌های اجتماعی
شايد بتوان گفت كه مبارزه عليه مخوف ترين عوامل شيطانی بسيار آسان تر از آن است كه انسان مدعی مبارزه عليه پديده هايی شود كه ساختمان و شبكه بندی بسيار پيچيده ای دارند و فرد مذكور علی رغم گير افتادن در اين ساختمان عظيم و بی سر و ته، تنها راهرويی را كه خود در آن گير افتاده است به روشنی ببيند . در جهانی كه فهم درست آن نيازمند نگاهی عميق و گسترده است. ميليون ها نفر از هم نوعان ما در تمام طول عمرشان اطلاعات و آگاهی آن ها نسبت به جهان و روابط حاكم بر آن تنها به دانستن تاريخچه ای ناقص از محل زندگی شان ختم می شود.
اسطوره ی دشمن
آن ها در واقع زمانی می توانند بحران های جامعه شان را درك كنند كه از ديدگاهی جهانی به آن بنگرند. در صورتی كه آن ها با ذهنيات و پيش فرض های بسيار محدود خود و از افق وقايع جاری در محيط كوچك خود به جهان می نگرند، اين در حالی است كه در چنين شرايطی فرد قدرت طلب خودكامه، حل سريع بحران و ايجاد رفاه و آسايش ابدی را بشارت می دهد، البته ممكن است كسان ديگری نيز باشند كه وعده هايی از اين قبيل بدهند، اما فرد قدرت طلب عامل بسيار مهم و اساسی تری را پيش می كشد: اسطوره دشمن ! اين دشمن كيست؟ همسايه نزديك! و هر كسی همسايه ای دارد كه از او بدش بيايد ! آيا كسی واقعاً پيدا می شود كه چنين همسايه ای نداشته باشد؟ دشمن نامبرده، عينيت همان خاكستر حقارتهاست.
روش کار فرد قدرت طلب برای جذب افراد
شيوه كار بدين گونه است كه هوادارا ن فرد قدرت طلب خودكامه، نمونه و الگوی ملت محسوب شده، از خانواده ای اصيل به شمار می روند و تبديل به نجيب زادگانی می شوند كه به واسطه پيوند با فرد قدرت طلب خودكامه اصالت خود را به اثبات می رسانند. بنابراين فرد خودكامه قبل از هرگونه اقدام عملی برای كمك به دست فروش ورشكسته ما، هدايايی اين چنينی را به او تقديم می كند.
بیان معادله های سخت به صورت قابل فهم
اولاً آن كه فرد خودكامه قدرت طلب معادله های پيچيده را به صورت ساده و همه فهم بازنويسی می كند، يعنی جهان و روابط پيچيده و مرموز آن را بر مبنای عوامل بسيار سطحی و به راحتی قابل درك از دو نوع سياه يا سفيد، خوب يا بد، خير يا شر رسم می كند. حالا حتی دست فروش ما نيز می تواند به راحتی از قضايا سردرآورد و بفهمد كه چرا در شرايطی كه بعضی ها خوب زندگی میكنند، او متحمل اين همه رنج و دشواری است.
استفاده از احساسات و اعتقادات
دوم آن كه فرد قدرت طلب در فرآيند دست يابی به قدرت احساس كينه و دشمنی مردم را تحريك كرده، به آن مشروعيت می بخشد. فرد خودكامه با رنگ و بوی اعتقادی دادن به اين احساسات آن را پديده ای شريف و اصيل نشان می دهد. احساساتی كه در گذشته می بايست نهفته و پنهان مانده و ابراز آن باعث شرم می شد و همواره در مقايسه خود با ديگران يك احساس حقارت را برمی انگيخت كه برای فرار از آن مجبور بود ديگران و داشته های آن ها را يكسره نفی كند، حال با طرز تلقّی جديد باعث افتخار و سربلندی می شود.
حالا می توان بخل و حسادت ورزيدن را بدون آن كه فكر كنيم نسبت به ديگران رشك برده يا تنگ نظری می كنيم به كار بنديم و اين چنين ميل به تخريب و ويران گری ارزش های موجود شعله ور شده و رد صحنه عمل فعال ميشود كه البته اين خود مقوله عجيبی است.
استفاده از افراد خرده پا
سوم آن كه فرد قدرت طلب در روند كسب قدرت به آدم های خُرده پا نوعی احساس وجود و ثبات می بخشد. فرد قدرت طلب به او چنين القا می كند كه «وقتی تو و من به عنوان ما با هم وحدت داشته باشيم، می توانيم به راحتی همه معضلات را حل كنيم . هيچ كس جز من نگران وضع تو نيست. تو بخشی از وجود منی و من پاره ای از تو.» هنگامی كه چنين القائات خوشآيندی در رأس تبليغات فرد قدرت طلب خودكامه استقرار يافت، طبيعتاً بسيار مؤثر واقع می شود. دست فروشان جزء، نمی دانند كه آن پرتو درخشانی كه چهره فرد قدرت طلب را در برگرفته و او را اين گونه نورانی و قابل ستايش نشان می دهد، انعكاس نور مشعل هايی است كه در دست خودشان است و از دست آنان به چهره او تابيده می شود .
آن ها واقعاً نمی دانند كه آن ماه درخشان، پرتو مشعل های خودشان است . آن ها حالا سرخوش از اين باورند كه چقدر زيبا و دلنشين است كه با چنين فرد بزرگوار و نورانی به طور خودمانی و با زبان بی تكلّف « من و تو » به گفت وگو می پردازند.
نتیجه
بی جهت نيست كه می گويند، زنی كه از زيبايی بهره چندانی ندارد، وقتی برای اولين بار در موقعيتی قرار گيرد كه او را زيبا و دل ربا بخوانند در همان لحظه عفتش به مخاطره افتاده است . دست فروش جزء نيز كه تا به حال كسی به او بها نمی داد، ناگهان خود را مقبول و مطلوب حس می كند. البته به كسی كه به دروغ چنين احساس و عواطفی را در او ايجاد می كند عوام فريب لقب می دهند. عوام فريب كسی است كه خود را ظاهراً راهنمای عوام الناس نشان می دهد اما در حقيقت گمراه كننده آن هاست.
پیام بگذارید
(0 دیدگاه)