روابط اجتماعی در دوران جوانی

روابط اجتماعی در دوران جوانی را می توان به طور کلی به دو بخش تقسیم کرد: روابط متعارف و نامتعارف . طبیعی است افرادی که می خواهند با هم ازدواج کنند، باید در تشخیص مصادیق این روابط اختلافی نداشته باشند. ممکن است یک نفر روابطی را متعارف بداند ولی همسرش آنها را کاملاً غیرمتعارف بشناسد و این مسئله، اختلافات جدی بین آن دو ایجاد کند. پس دو طرف باید در حدود روابط، با هم توافق داشته باشند.

روابط اجتماعی در دوران جوانی

علاوه بر این، فرد باید بداند که وقتی تشکیل خانواده می دهد، لازم است فعالیت هایش را با وضعیت خانوادگی جدیدش تنظیم و سازگار کند؛ چرا که دیگر خودش تنها نیست و باید به حقوق و نیازهای همسرش نیز توجه داشته باشد.

الف – روابط متعارف

منظور از روابط و فعالیت های متعارف، آن بخش از ارتباطهایی است که با هنجارهای جامعه و خانواده سازگارند و با ارزش های اخلاقی و دینی در تضاد نیستند. بدیهی است این روابط در بسیاری از موارد، با ازدواج منافاتی ندارند، یکی از روابط متعارف، رابطه های سالم با دوستان خوب است. بعضی از افراد در جمع های دوستانه چنان احساس خوشی دارند که نگران اند با ازدواجشان از این لذت محروم شوند؛ در صورتی که به طور طبیعی، دوستان یکی یکی ازدواج می کنند و گروه های دوستانه روز به روز کوچکتر می شوند.

در عین حال، می توان رابطه با جمع های دوستانه را بعد از ازدواج نیز به شکل خانوادگی ادامه داد. برخی دوستان خانوادگی که دوستی شان ریشه در قبل از ازدواج آنها دارد، می توانند پشتوانه های خوبی برای یکدیگر باشند. آنها می توانند در خوشی ها، ناخوشی ها و اتفاق های مهم زندگی، مانند تولد فرزندان، در کنار هم باشند و یکدیگر را حمایت کنند. پس، ازدواج به معنای از دست دادن دوستان نیست بلکه با وجود آن، ارتباط با دوستان تعریف جدیدی پیدا خواهد کرد. علاوه بر این، خوشی ها فقط چیزهایی نیستند که شما قبل از ازدواج تجربه کرده اید. قطعاً نوع جدیدی از لذت ها و خوشی ها را بعد از ازدواج تجربه خواهید کرد و در صورت خودداری از ازدواج، خود را از آنها محروم می کنید.

ب – روابط نامتعارف

منظور از روابط و فعالیتهای نامتعارف، ارتباط هایی است که با هنجارهای خانواده و جامعه سازگار نیستند و مخالف ارزش های اخلاقی و دینی اند. امروزه برای توجیه این روابط، آنها را به « آزادی های اجتماعی » تفسیر می کنند.  بر این اساس، بعضی ازدواج را مانع آزادی ها و معاشرت های اجتماعی خود می دانند؛ مانع شرکت در مهمانی ها، دوستی های اجتماعی، ورزشها و بازی های دسته جمعی و گفت وگو های مجازی با جنس مخالف. این آزادی ها ممکن است لذت خودشان را داشته باشند اما در بیشتر مواقع، به فرد و جامعه آسیب هایی جبران ناپذیر می زنند.

بعضی از این آسیب ها عبارت اند از:

• شکست های عاطفی و سوگ محرومیت.
• اختلال در تمرکز فکری.
• درگیر شدن با رفتارهای پرخطر.
• نگرانی، اضطراب و احساس گناه
• شک و بی اعتمادی به جنس مخالف.
• بدنامی و آبروریزی.
• فروپاشی خانواده ها.

عمدهٔ این لطمه ها ناشی از این است که انسان کار اشتباهی را که به تنهایی انجام نمی دهد، در میان دوستان و تحت تأثیر آنان مرتکب می شود. بسیاری از لطمه های جسمی و گناهانی که آثار و عذاب وجدان آنها تا مدت ها زندگی انسان را تحت الشعاع قرار می دهد، در همین جمع های نامناسب روی می دهد.