ارتباط انسان با انسان های دیگر

یکی از مواهب و نعمات زندگی، توانایی برقراری ارتباط انسان با انسان های دیگر است . ارتباط گرم و صمیمی با دیگران باعث م یشود احساس ایمنی، امنیت، اعتماد و آسایش در بین آنان به وجود آید.

ارتباط انسان با انسان های دیگر

اهمیت ارتباط در تعالیم اسلامی

اسلام، که تضمین کننده ی سعادت انسان است درباره ی اهمیت ارتباط و برقراری ارتباط در زندگی توصیه هایی بسیار دارد، از جمله می توان به صله ی رحم، شور و مشورت، نمازهای جماعت و جمعه، عفو و بخشایش، انفاق و کمک به یکدیگر اشاره کرد. قرآن کریم، تحکیم روابط انسانی را به مسلمانان توصیه کرده است و در آیات متعدّد نحوه ی برخورد اجتماعی با یک دیگر را آموزش می دهد، از جمله نیکی کردن به یک دیگر (سوره ی نحل ، آیه های ۹۰ و ۹۷ ، سوره ی رحمان، آیه ی ۶۰ )، با یک دیگر به نرمی برخورد کردن (سوره ی آل عمران،آیه ی ۱۵۹ )، پذیرش دیگران در میان خود (سوره ی مجادله،آیه ی ۱۱ )، دوری از کارهای دشمنی برانگیز(سوره ی مائده،آیه ی ۲) و آیه های متعدد دیگر.

 اهمیت ارتباط در پژوهش های علمی

علم نشان داده است افرادی كه روابط اجتماعی بیشتری با ديگران دارند هم از سلامت روانی و هم از سلامت جسمی بهتری برخوردارند و حتی در صورت بيماری نيز سريع تر از افراد تنها، منزوی يا افرادی كه از ارتباطات خود ناراضی اند، بهبود می ‌یابند. در واقع، پيوندها، روابط و معاشرت های اجتماعی همانند سپری در برابر ناملايمات زندگی از انسان دفاع ميكنند.

تأثیر ارتباط سالم بر زندگی عبارت اند از:

• افزایش سلامت روان؛
• افزایش سلامت جسمی؛
• افزایش توانایی مقابله با مشکلات؛
• افزایش توانایی حل مشکلات زندگی؛
• کاهش احساسات منفی در زندگی؛
• احساس امنیت و ایمنی؛
• احساس اعتماد به دیگران؛
• موفقیت بیشتر انسان در زندگی.

ارتباط انسان با انسان های دیگر

ممکن است بپرسید چگونه ارتباط با انسان های دیگر چنین نقش مهمی در زندگی انسان دارد؟ برای روشن شدن مطلب به یکی از پژوهش های مهمی که در جهان انجام شده است دقت کنید:
محققان در مطالعه ای در خصوص افسردگی زنان کارگر، متوجه شدند به رغم این که زنان کارگر وضعیت مالی ضعیفی دارند؛ با این حال بعضی از آنان دچار افسردگی نشده اند.
به همین دلیل، پژوهشگران به بررسی های بیشتری پرداختند.

آنان دریافتند زنان کارگری که از سامت روان بیشتری برخوردار بودند، به رغم وجود مشکلات زیاد در زندگی خود؛ ارتباطاتی داشتند که از آن راضی و به آن دلگرم بودند و احساس می کردند وجودشان برای فردی دیگر مهم است و کسی در زندگی آنان وجود دارد که برای شان احترام و ارزش قایل است. همین موضوع مانع از افسردگی آنان شده بود .