ارتباط کلامی و عاطفی

تحقیقات متعدد نشان داده است که میان اعضای خانواده هرقدر «ارتباط کلامی و عاطفی » بیشتر باشد، روابط اعضای آن خانواده سالم تر، بانشاط تر و محکم تر است.

یکی از فلسفه های اصلی تشکیل خانواده در دین اسلام این است که افراد با ازدواج به آرامش برسند. خانواده یکی از مهمترین نهاد اجتماعی است که باید به آن توجه ویژه داشت چون خانواده سلامت اجتماع را تضمین می کند اعضای خانواده از کنار یکدیگر بودن باید لذت ببرند که خود می تواند آرامش را به ارمغان آورد. ارتباطات کلامی باعث می‌شود از کنار هم بودن لذت ببریم.

استفاده از ارتباط کلامی با فرزندان

بنابراین توصیه می شود در هر فرصتی که پیش می آید، با فرزندتان صحبت کنید و با او در یک فضای محبت آمیز، دوستانه و صمیمانه ارتباط کلامی و عاطفی برقرار کنید. برای این منظور پیشنهاد می شود به طور منظم، هرشب پیش از خواب، در کنار بستر او دقایقی بنشینید و در خلوت آرام، آرام با او حرف بزنید و از او بخواهید که با شما درد دل کند.

در این موقعیت خوب به حرف های نوجوان گوش کنید و واکنش های مناسب نشان دهید . لازم نیست هر چه را که فرزند شما می گوید تفسیر کنید یا حرف های او را تصحیح کنید؛ بلکه او را تشویق کنید که حرف بزند و در صورت لزوم با او همدردی کنید.

ارتباط کلامی و عاطفی

افرادی که از کنار هم بودن احساس شادی و لذت می کنند ارتباط کلامی و عاطفی بیشتری دارند و از هم صحبتی با یکدیگر بهره می برند و خوشحالند و روزگار را بهتر سپری می کنند. اگر در خانواده ها ارتباطات کلامی تقویت شود حس مسئولیت پذیری اعضای خانواده تقویت شده در نتیجه گذشت و فداکاری میان اعضای خانواده بیشتر خواهد شد.

اثر کمبود ارتباط در خانواده

دوری اعضا خانواده از یکدیگر، کمتر حضور داشتن افراد در جمع های خانوادگی به طور مستقیم در کاهش روابط عاطفی افراد اثر گذار است. در پژوهشی که در این زمینه صورت گرفته  پس از دوری اعضای خانواده، ارتباطات کلامی کاهش یافته و صمیمیت و روابط عاطفی رنگ باخته است.