نقش جامعه در سلامت روان

انسان همان طور که انسان دنیای اطراف خود را دگرگون میکند خود را نیز در روند تاریخ تحول می بخشد.  نقش جامعه در سلامت روان انسان چیست؟ انسان تصور میکند که خود مخلوق خودش است. ولی چون فقط قادر است عناصر طبیعی محیط خود را بر حسب طبیعت آنها تغییر دهد. بنابراین توانایی تحول بخشیدن نسبت به خود نیز در حد طبیعت آدمی است.

نقش جامعه در سلامت روان

آنچه انسان در روند تاریخ انجام میدهد پروراندن این عامل بالقوه و دگرگون کردن آن بر حسب امکاناتی است که دارد. دیدگاه این بحث نه بیولوژیکی است و نه سوسيولوژیکی. اگر این دو را از هم متمایز تلقی کنیم. بلکه يك دوگانگی بالاتری است مبتنی بر اینکه انفعالاته و سائق های انسان از مجموع وجود آدمی ناشی شده اند که قطعی و متحقق بوده، و بعضی از آنها سبب سلامت و برخی دیگر موجب بیماری و ملال می باشند .

نقش انسان در سلامت روان

يك نظام اجتماعی مشخص این کوششها و کششها را ایجاد نمی کند بلکه تعیین می کند که کدام یک از انفعالات بالقوه محدود، باید بارز و نافذ باشند. انسان در هر فرهنگی مظهر طبیعت آدمی است. ولی مظهری که برآیند ویژه آن با مقررات اجتماعی حاکم بر زندگی وی تعیین می شود. همان گونه که بچه با تمام استعدادهای بالقوه، که باید در شرایط اجتماعی و فرهنگی مساعد پرورده شده و شکوفا گردد، متولد می شود. بشر نیز در فرایند تاریخ طبق استعداد بالقوه خود تکامل می یابد.

چگونه شکست روانی رخ می دهد؟

«اومانیسم هنجاری» بر این فرض مبتنی است که مانند هر مسئله دیگر، راه حلهای درست و نادرست، رسا و نارسا برای مسئله هستی آدمی وجود دارد. سلامت روان ، زمانی تأمین است که انسان طبق خصوصیات و قوانین طبیعت آدمی به بلوغ نایل شود. بیماری روان در انسان نتیجه شکست در نیل بدان بلوغ است.