فرزندپروری فرایندی تکاملی است

والدین بودن یک کار تمام وقت بدون آموزش و نظارت است. مطمئناً همه اشتباه می کنند. اما نیازی به غصه نیست. فرزندپروری فرایندی تکاملی است . شما روز به روز، سال به سال به آن تبدیل می شوید.

توجه نکردن به کودکان برای رفتار خوب.

بسیاری از والدین اشتباه می کنند که از نق زدن، ناله و انتقاد می کنند، و سپس وقتی فرزندانشان کار درستی انجام می دهند، هیچ حرفی نمی زنند زیرا از آنها انتظار دارند این کار را انجام دهند! والدین اگر به فرزندان خود توجه درست نشان دهند و هر کار کوچکی را که انجام می دهند درست ببینند، نگرش خوب، کمی تلاش یا پیشرفت جزئی از خود نشان دهند، بسیار بهتر عمل می کنند.

همچنین بهتر است آنها متوجه چیزهای بد نشوند بلکه در مورد کارهای کوچکی که در این بین انجام می دهند اظهارنظر کنند. اگر والدین این کار را انجام دهند، فرزندانشان احساس انگیزه بیشتری برای انجام کار صحیح می کنند و احتمال همکاری با والدین بسیار بیشتر است.

اجازه دادن به عادت های ضعیف.

کودکان به خواب کافی، تغذیه مناسب، ورزش منظم و  محدودیت برای زمانی که در مقابل صفحه نمایش می گذرانند لازم دارند. بسیاری از والدین با اجازه دادن به فرزندان خود برای انجام کارهایی که می دانند برای آنها خوب نیست، در اصول کار شکست می خورند. اگر می خواهیم كودكانی سالم و متعادل تربیت كنیم، والدین باید به مصالح كودكانشان تصمیمات قاطع بگیرند و به آنها پایبند باشند. اگر شما می خواهید به کودکان خود یک طرح سالم برای زندگی بدهید و از تبدیل شدن فرزندتان به فردی چاق با اعتیاد به تلویزیون، فیس بوک یا بازی جلوگیری کنید یک بار دیگر الگوی عادت های خوب ضروری است!

عدم کمک به کودکان در برخورد مناسب با احساساتشان.

کودکان طیف کاملی از احساسات را دارند. و درک نادرست این موضوع اشتباهات رایج والدین در تربیت است. آنها ممکن است غمگین، عصبانی، حسود، ناامید شده باشند درست مثل بزرگسالان. با این حال، کودکان همیشه نمی دانند چه احساسی را احساس می کنند یا چگونه می توانند به طور مناسب با آن کنار بیایند. والدین باید به فرزندان خود کمک کنند تا احساسات خود را برچسب بزنند و بگویند ” حدس می زنم از این عصبانی هستی، من فکر می کنم که از این موضوع کمی ناراحت هستی …” کودکان نیز باید بدانند چگونه احساسات خود را کنترل کنند.

فرزندپروری فرایندی تکاملی است

بنابراین والدین باید به کودکان بیاموزند که مودبانه و قاطعانه آنچه را که می خواهند بپرسند. آنها همچنین باید روش های کنترل احساسات خود را به آنها بیاموزند. یکی دیگر از اشتباهات رایج والدین در تربیت کودکان این است که مشکلات فرزندان خود را می شنوند و سپس به آنها می گویند که در این مورد دقیقا چه کاری انجام دهند و یا خودشان آن را حل می کنند. اگر می خواهیم کودکان مستقل باشند باید به آنها کمک کنیم تا مشکلات خودشان را حل کنند تا وقتی که ما کنار آن ها نیستیم بتوانند با مشکلات برخورد مناسب داشته باشند.

 الگوی خوبی نبودن.

کودکان آنچه را که می بینند کپی می کنند. اگر یک فرد بزرگسال می خواهد کودکش شاد، دوست داشتنی، متفکر و محترمانه بزرگ شود، باید رفتاری را که می خواهند فرزندانش رشد دهند نشان دهد. بعضی از والدین مرتباً قوانین خانه را زیر پا می گذارند. ما هر روز در مورد مدیریت خشم به کودکان خود یاد می دهیم. ما به آنها نشان می دهیم که بلند کردن صدا و استفاده از زور برای کنترل دیگران قابل قبول نیست.

بزرگسالان باید یاد بگیرند که آرامش خود را حفظ کنند تا بتوانند برای مدیریت رفتار فرزندان خود به تکنیک های موثرتر فرزندپروری دسترسی پیدا کنند. تا زمانی که والدین نتوانند خشم خود را کنترل کنند، هرگز احترام فرزندان خود را کسب نخواهند کرد. اگر کودکان از ترس تنبیه کارهایی انجام دهند و نه از اشتباهات خود درس بگیرند، هرگز قطب نمای اخلاقی درونی نخواهند داشت.