غر زدن و ایراد گرفتن مدام از کودک

متاسفانه والدین تلاش می کنند با غر زدن و ایراد گرفتن مدام از کودک ، رفتارهای او را اصلاح کنند. آنها مدعی اند که فرزندشان پیوسته رفتارهای نادرستی از خود نشان می دهد و در نتیجه آنها نیز ناچارند به طور مداوم واکنش نشان دهند.
گرچه ممکن است این استدلال منطقی به نظر برسد اما بیانگر آن است که بدرفتاری فرزند ما موجب می شود همیشه از دست او شاکی باشیم.
برای اصلاح فرزندمان راه های سودمندتری وجود دارد که همه آنها را به راحتی می پذیرند. اصولا همه معتقدند که غرزدن و شکایت کردن روش کاملا نادرستی برای تغییر رفتارهای کودک است.

غر زدن و ایراد گرفتن مدام از کودک

این گونه رفتارها نشان می دهد که ما نتوانسته ایم تغییراتی را که می خواهیم ایجاد کنیم و احساسی که در این شرایط داریم بسیار شدیدتر است. به عبارت دیگر ما هیچ اهمیتی برای پاسخ به این پرسش که آیا غرزدن به عنوان روشی برای تغییر بدرفتاری های کودک موثر است یا خیر ، قائل نیستیم. ما از کودک شکایت می کنیم نه برای اینکه او را اصلاح کنیم بلکه به دلیل ناموفق بودن تلاش هایمان در تغییر او و شدت عصبانیت ناشی از آن . غرزدن حقایقی را درباره ی ما آشکار می کند نه درباره ی فرزندان ما.

البته مشخص کردن رفتارهایی که بتوان آنها را غرزدن و ایرادگرفتن نامید ساده نیست. حتی اگر این گونه رفتارها به ما نسبت داده شوند تمایلی به پذیرش آن نداریم.
گاهی برای توجیه رفتارهای خود می گوییم که ما غر نمی زنیم فقط بد و خوب را برای فرزندمان مشخص می کنیم.در مجموع هر چه بیشتر کمال گرا و پرتوقع باشیم کمتر میتوانیم رفتارهای خود را بپذیریم.

آسیب های تربیتی والدین به فرزندان

میتوانید یک روز صدای همه ی رویدادهای خانه را ضبط کنید و سپس در کمال آرامش از آغاز تا پایان به آن گوش دهید. آنگاه خودتان قضاوت کنید : چند بار غر زده اید ، چه تعداد ایراد گرفته اید و با چه لحنی این کار را انجام داده اید؟ آیا از نقشی که در خانه دارید لذت می برید؟تصور کنید به این نتیجه برسیم که بیش از حد ایرادگیر هستیم. اکنون برای حل مشکلمان چه کارهایی میتوانیم انجام دهیم؟

خوب اگر مشکل فقط همین باشد میتوان با کنترل کردن زبان به آن پایان داد. ولی مشکل به این مورد محدود نمی شود و نمیتوان زبان را در شرایط مختلف به راحتی کنترل کرد.به نظر می رسد بهترین راه حل این مشکل تغییر نگرش های خود ماست. به هر حال میتوان چندین اقدام را که در توانایی ماست برای رسیدن به موفقیت امتحان کرد:

راههای تغییر نگرش والدین

۱ – در گام اول باید گفت که دلیل اصلی کج خلقی های والدین ، بدرفتاری های کودک نیست. شاید چون بدرفتاری کودکان توجیه خوبی برای رفتارهای نادرست والدین است ، آنها دلیل کارهای خود را به آن بدرفتاری ها نسبت می دهند. اکنون به خود و شرایط اطرافتان نگاهی بیندازید. چقدر میتوانید اتفاقات اطرافتان را مدیریت کنید آیا میتوانید با اقتدار مشکلات مالی یا زناشویی خود را حل کنید؟ اگر نمی توانید پس فشارهایی که از این شرایط به شما وارد می شود کجا می رود؟

فکر نمی کنید اگر در بخش های دیگر زندگی خود آرامش بیشتری داشته باشید ، میتوانید در این قسمت نیز عاقلانه تر رفتار کنید؟ به طور کلی هرچه احساس آشفتگی کمتری داشته باشید ، رفتارهای فرزندتان نیز کمتر شما را آشفته خواهد کرد. شاید در این شرایط متوجه شوید که رفتار او کمتر به اصلاح نیاز دارد یا شما به صبر بیشتری نیازمندید.

رها کردن فرزند به حال خود

۲ . دومین توصیه ی مهم برای کاهش تمایل به ایرادگرفتن چیزی است که پیش تر متوجهش شده اید ؛ بله گاهی باید فرزندتان را به حال خود رها کنید. شاید والدین به راحتی خود را قربانی عادت ها و مسئولیت های تغییر ناپذیر می کنند. وقتی والدین تصمیم می گیرند مطابق این توصیه عمل کنند ، به فکر استخدام یک پرستار یا رفتن به تعطیلات می افتند.

اگر شرایط اقتصادی اجازه ی این کار را ندهد میتوانید کمی از همسایه ی خود کمک بگیرید. گاهی میتوانید به ملاقات دوستان خود یا به خرید های طولانی مدت بروید. ذهن خود را کمتر به کارهای فرزندتان معطوف کنید.

۳ . یکی دیگر از این راه ها توجه به محاسن فرزندتان است. اگر به نکات مثبت فرزندتان بیشتر توجه کنید نقص ها و ایرادهای او کمتر مورد توجه قرار می گیرد. برای این کار میتوانید زمانی را برای تهیه فهرستی از نکات مثبت فرزندتان صرف کنید. پدر و مادر باید به طور مرتب درباره ی این موضوعات صحبت کنند ، نه تنها زمانی که با مشکلی رو به رو می شوند . آنها باید بکوشند کنار یکدیگر نقاط قوت و نکات مثبت فرزندشان را تقویت کنند.

اگر شما نیز احساس میکنید به غر زدن و ایراد گرفتن مدام از کودک مبیلا هستید میتوانید از روان شناسان مرکز مشاوره بینا کمک بگیرید .