تفاوتهای فرهنگی در روابط

استفاده و تعبير ارتباط كلامی و غيركلامی به طور گسترده ای در فرهنگ های مختلف، متنوع است . مثلاً در انگليس، ژست های بدنی يك قسمت اضافی و ناخوشايند و زشت در فرايند ارتباط است . اما در ايتاليا، فرانسه و جزاير پلينزی در جنوب غربی اقيانوس آرام ، ژست های بدنی رايج و پذيرفته شده است. تفاوتهای فرهنگی در روابط نه تنها بر ميزان درك پيام از جانب گيرنده تأثير دارد، بلكه بر نوع نگاهی كه به فرستنده پيام می شود ، نيز تأثير دارد.

يك دانشجو از هندوستان درگير ماجرای زير شد، اين ماجرا وقتی رخ داد كه او تازه به آمريكا آمده بود . او تا اندازه ای راحت و روان به زبان انگليسی صحبت می كرد، اما با فرهنگ امريكايی به طور كلی ناآشنا بود . يك روز در خيابان با يك همكلاسی پسر كه تازه با هم دوست شده بودند، در حال قدم زدن بود . در اين حين، دست اش را روی شانه های همكلاسی خود انداخت، دوست امريكايی كه فكر می كرد، دوست هندی او يك فرد همجنس خواه  است تا حدی يكه خورده و از دوست هندی خود پرسيد: “چرا دستت را روی شانه های من گذاشتی ؟ ” دانشجوی هندی كه گيج شده بود پاسخ داد كه اين در هندوستان بين دوستان نزديك، يك رسم است.

تفاوتهای فرهنگی در روابط

روشن است كه رفتارها در فرهنگ های متفاوت ممكن است به صورت كاملاً متفاوتی تعبير شوند. طبيعت و حوزه رفتارهای غيركلامی ما به طور گسترده ای به وسيله ی ميراث فرهنگی ما تعيين می شود. برای مثال ؛ شيوه های متفاوتی كه مردان در برابر زنان زيبا در نقاط مختلف جهان واكنش نشان می دهند، مستند و مكتوب شده است. مردان آمريكايي ابروهای خود را بالا می برند، ايتاليايی ها انگشت اشاره خود را به چانه خود فشار می دهند و آ ن را می چرخانند، يونانی ها به چانه خود ضربه می زنند، برزيلی ها چشم های خود را گشاد می كنند و با دقت نگاه می كنند، فرانسوی ها سر انگشتان خود را می بوسند و مصريها ريش خود را در دست می گيرند.

غربی ها نگاه چشمی مستقيم را به عنوان نشانه ای از دوستی، صداقت و قدرت در نظر می گيرند اما بسياری از فرهنگ ها به آن به صورت يك توهين شخصی می نگرند. مثلاً در ژاپن، به هنگام دست دادن و تعظيم كردن و به خصوص زمان صحبت مهم است كه فقط به طور اجمالی  به صورت ديگری نگاه گذرايی شود . در عوض افراد به سرانگشتان خود، ميزها يا فرش ها خيره می شوند. به قول يك نماينده شركت الكترونيكی امريكايی “هميشه كفش های خود را در توكيو برق بيندازيد . می توانيد شرط ببنديد كه بسياری از ژاپنی هايی كه خواهيد ديد چشمهای شان به كفش های شما خواهد بود.”

تعبیرات مختلف کلامی و غیرکلامی

در اكثر كشورهای لاتين، از ونزوئلا تا ايتاليا، در آغوش گرفتن به اندازه ی دست دادن رايج است : مردان با مردان، زنان با زنان و مردان با زنان . در كشورهای اسلاو زبان، سلام و خوش آمدگويی گرم با سخت در آغوش گرفتن، بهتر بيان می شود. در فرانسه دوبار چهره به چهره گذاشتن ، هم در زنان و هم در مردان رايج است . اما ژاپنی ها از لمس كردن های منظورمند، بيزارند . آنها سنت از كمر خم شدن را ترجيح می دهند. آمريكایی ها در برابر تعظيم احساس ناراحتی می كنند، اما برای ژاپنی ها تعظيم حاوی اين معنی است كه “من به تجربه و خرد شما احترام می گذارم”

علاوه بر اين تفاوت های فرهنگی در نقاط مختلف دنيا، در يك كشور نيز به دليل وجود فرهنگ های مختلف، آداب متفاوتی در گفتگوها وجود دارد . به عنوان مثال ؛ در كشور خودمان، در برخی فرهنگ ها تعارف كردن زياد در هنگام صرف غذا يا هنگام پذيرايی حمل بر احترام به طرف مقابل است، حال در برخی ديگر از فرهنگ ها، اين عادت زياد مرسوم نيست . دو خانواده از اين دو فرهنگ متفاوت را در نظر بگيريد كه به تازگی برای امر ازدواج فرزندان با يكديگر آشنا شده اند و به دليل عدم آگاهی از اين تفاوت ها، خانواده اهل تعارف، تعارف نكردن خانواده ديگر را حمل بر بی احترامی به خود دانسته و از آنها ناراحت شده اند.

پر واضح است كه آگاهی از اين تفاوت ها منجر به شناخت بيشتر فرد مقابل و پيشگيری از سوء تفاهم خواهد شد . در ازدواج نيز آشنايی با اين تفاوت های فرهنگی و گفتگوی باز در مورد آن برای درك بهتر فرد مقابل و پيشگيری از سوء تفاهمها می تواند بسيار مفيد باشد.