به خود نگرفتن رفتار اطرافیان
برای کنترل حساسیت‌مان و به خود نگرفتن رفتار اطرافیان ، می‌توانیم راه‌های مختلفی را به‌کار ببریم. اگر این عادت مخرب را داشته باشیم، با پیش آمدن هر مسئله‌ای تا چند روز عذاب خواهیم کشید یا درباره خودمان نظر بدی پیدا می‌کنیم .
بیشترین حسی که در تمام وقایع در حال تجربه کردنش هستیم، حس شرم است. حسی که شاید آن را به رسمیت نشناسیم اما حتی از نزدیک‌ترین افراد زندگیمان این حس را گرفته‌ایم. اینکه وقتی طرف مقابل منظورش خیر و حتی تعریف از ماست، ما آن را به بدترین شکل ممکن تعبیر می‌کنیم و آن وقت به جای لذت بردن از تمجیدی که از ما شده، حس تحقیر شدن، می‌کنیم. حسی که فقط حس ما است و در واقعیت وجود ندارد.
به خود نگرفتن رفتار اطرافیان
گاهی هم ممکن است بقیه حتی صحبتی هم با شما نداشته باشند، ولی ممکن است اشاره صورت‌شان را منفی ببینید یا حرکات بدن‌شان را بد برداشت کنید. در این مواقع شما شروع به خیال‌بافی می‌کنید و متصور می‌شوید کوچکترین حرف یا رفتار شما آنها را ناراحت می‌کند. معمولا ما به این آدم‌ها برچسب «حساس بودن» می‌زنیم. این ویژگی، بقیه و حتی خود فرد را بسیار آزار می‌دهد و برای همه اطرافیان سوءتفاهم‌های زیادی به‌وجود می‌آورد.
ما در مواجهه با این آدم‌ها، دم دستی‌ترین پیشنهادی که داریم این است که به آنها می‌گوییم «به خودت نگیر». این حرف چندان برای آن فرد کاربردی نیست و حتی تأثیری معکوس دارد. چون به‌نظر فرد حساس باید آدم آهنی باشی تا تحت تأثیر دیگران قرار نگیری. حالا که این‌طور است، پس بیایید با این مشکل روبه‌رو شوید.
واقعیت این است که احساسات ما، راه برقراری ارتباط ما آدم‌ها با یکدیگر است. این ارتباط به ویژه خود را در روابط خانوادگی، فامیلی و دوستی نشان می‌دهد، پس نمی‌توانید به احساسات‌تان بی‌توجه بمانید.
برای ترک عادت حساسیت نسبت به رفتار دیگران نکات زیر را رعایت کنید:
خودتان را با ارزش بدانید:
اول از همه باید خودتان را بشناسید. ویژگی‌های مثبت و منفی خود را قبول کنید و بدانید که هر انسانی در هر جایگاهی مجموعه‌ای از ویژگی‌های خوب و بد است. اگر خودتان را بشناسید و به ارزش وجودی‌تان واقف شوید، دیگر می‌توانید زود قضاوت کردن در مورد دیگران را متوقف کنید. ۵ مورد از ویژگی‌های شخصیتی خود را که به داشتنش مفتخرید فهرست کنید و هر وقت نسبت به رفتار دیگران حساس می‌شوید، آنها را به خود یادآوری کنید. اگر هم در طول این پروسه تنها ویژگی‌های منفی‌تان در ذهنتان تداعی شد به این فکر کنید که هیچ‌کس کامل نیست. حتی آن آدمی که در حال نقد شما است.
برای روابطتان حد و حدود بگذارید:
تعیین مرز و خط قرمزی مناسب در رابطه‌هایتان کمک می‌کند تا کمتر رفتار دیگران را به خود بگیرید. این خط قرمزها با «نه گفتن» به همکار و شریک زندگی شکل می‌گیرد و یا با «نه گفتن» به فعالیت‌هایی که علاقه‌ای به آنها ندارید یا از نظر احساسی به شما لطمه می‌زنند. وقتی تمام کارهایتان را به نیت راضی کردن دیگران انجام می‌دهید، اگر آنها کاری انجام دهند که ناراحت‌تان کند، واکنش غیرعادی‌ای نشان می‌دهید.
با خودتان مهربان باشید:
مهربانی با خود، به معنای خودخواهی نیست. وقتی کسی با خود مهربان باشد، راحت‌تر می‌تواند فرق بین آنچه در واقعیت است و آنچه در تصور خودش و دیگران است را بشناسد. آدمی که با خود مهربان است، راحت تحت تأثیر دیگران قرار نمی‌گیرد. خودش را قبول دارد و می‌داند ارزشمند است. آنقدر نازک و سبک نیست که با هر بادی دلش بلرزد. مهربانی با خود، همان قبول داشتن خود با تمام نقص‌ها است
از اشتباه کردن نترسید:
سقراط می‌گوید «سعادتمند کسی است که از هر اشتباه و خطایی که از او سر می‌زند، تجربه‌ای جدید به‌دست آورد». به خودتان مجوز این را بدهید که گاهی اشتباه کنید، چراکه اشتباهات تنها بخشی از روندی هستند که در راه تغییر شخصیت و رسیدن به شخصیت ایده‌آل‌تان باید طی کنید. زمانی که راه اشتباهی می‌روید، به‌جای سرکوب کردن و سرزنش خود، خودتان را ببخشید. خوب است که در قبال کارهایتان مسئولیت پذیری داشته باشید، ولی اگر کسی با شما مخالفت کرد، خودتان را بیش از حد مجازات نکنید. قبول کنید که بی‌عیب و نقص نیستید و به‌یاد داشته باشید، اگر از اشتباهات‌تان درس بگیرید دیگر مثل قبل بزرگ جلوه نمی‌کنند.
محرک‌های هیجانی و احساسی خود را بشناسید:
همیشه برای همه ما مواردی پیش آمده که باعث تحریک احساسات‌مان شود؛ مثلاً می‌دانیم که در فلان موقعیت دچار عصبانیت یا هیجان می‌شویم. برخی رفتارها به‌خصوص رفتارهایی که دیگران در گذشته و یا حال دارند، ما را به‌گونه‌ای برمی‌انگیزد که نسبت به مورد خاصی حساس می‌شویم. مثلاً اگر والدینتان در گذشته خیلی نسبت به کوچکترین کارهای شما منتقد بودند، شما همیشه تلاش می‌کردید که بی‌عیب و نقص باشید تا او را راضی نگه دارید.
به همین خاطر، به‌محض اینکه هر فردی کوچکترین انتقادی از شما بکند، باعث می‌شود نسبت به بقیه که در شرایط مشابه شما قرار دارند، واکنش بیشتری نشان دهید. اگر موقعیتی شما را ناراحت می‌کند، از خودتان بپرسید که آیا واقعا ناراحت شدم، یا این هم یکی از مواردی است که حساسیتم را تحریک کرده است؟
پیام بگذارید
(0 دیدگاه)