آموزش‌های مربوط به روابط زن و شوهری
مسئولیت آموزش‌های مربوط به روابط زن و شوهری بر عهده نهادهای رسمی و غیررسمی از جمله آموزش و پرورش، حوزههای علوم دینی و نهادهای تبلیغی، سازمان‌های مردم‌نهاد و خانواده‌ها سنگینی می‌کند.
آموزش‌های مربوط به روابط زن و شوهری
آموزش تفاوت‌های روان‌شناختی زن و مرد با هدف تعدیل انتظارات و ارائه تصویری واقعی از جنس مخالف، از جمله این موارد است. ارائه مبحث خانواده در اسلام مشتمل بر اهمیت و جایگاه خانواده، مسئولیت اعضا در قبال استحکام و کارآیی خانواده، انتظار از ازدواج، نقش‌‌های جنسیتی در خانواده و اخلاق و حقوق خانواده هم از موارد قابل ارائه است.
سیاست حاکم بر ارائه این آموزش‌ها یا بدین شکل است که حقوق زنان در متن آموزشی مردان و حقوق مردان در متن آموزشی زنان در نظر گرفته می‌شود تا هر جنس را با تعهدات خود نسبت به جنس مخالف آشنا سازد و یا آن که در کنار آموزش‌های حقوقی آموزش‌های اخلاقی را نیز در نظر می‌گیرد تا از تأثیرات منفی آن بکاهد. به عنوان مثال آموزش حق نفقه، صرفاً حداقل‌های انفاق را تعیین می‌کند؛ اما آموزه‌های اخلاقی و تربیتی به بحث تأثیر مثبت سخاوت‌مندی مرد در برخورداری از ثواب الهی و پویایی خانواده می‌پردازد.
مهارت‌های همسریابی، چگونگی تفاهم بر سر زندگی مشترک قبل از ازدواج و موضوعات مهمی که قبل از شروع زندگی باید بر آن‌ها تفاهم نمود، مهارت ارتباط با خانواده همسر و خانواده خود پس از ازدواج، مهارت مواجهه با بحران‌های زندگی از جمله بی‌کاری، فقر، خشم، مهارت‌های اقتصادی و حوزه درآمدزایی، مصرف و نگه‌داری اموال، از جمله مواد آموزشی است که البته باید برحسب جنسیت تفکیک گردد.
مسئولیت حوزه ها در قبال خانواده
در موارد فوق، سیاست‌های حاکم بر نهادها متفاوت اما هماهنگ با نهادهای دیگر است و با توجه به سن، جنس، وضعیت فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی مخاطب، قابلیت انعطاف دارد. در اینجا مسئولیت حوزههای علمیه تبیین سیاست‌های خانواده محور حاکم بر تبلیغ است چنان‌که شورای عالی انقلاب فرهنگی نیز مسئولیت تدوین سیاست‌های جنسیتی و خانواده محور حاکم بر نظام آموزشی، اشتغال، تبلیغ و پژوهش را بر عهده دارد.
مسئولیت دیگر، حوزههای علمیه، ورود به عرصه تبلیغ کاربردی و مهارتی است؛ چرا که در میان‌مدت نمی‌توان انتظار داشت که نهادهای دیگر، مهارت‌آموزی بر اساس آموزه‌های دینی را دنبال کنند. ایجاد رشته‌های مطالعات خانواده به منظور تربیت کارشناسان و مبلغان کارآمد نیز مسئولیتی بر دوش حوزههای علمیه است که پیش‌نیاز آن، تشکیل و غنی‌سازی گروه‌های پژوهشی خانواده است. پس از تربیت اساتید فن و تدوین متون درسی و کمک‌درسی مورد نیاز، می‌توان به برگزاری موفقیت‌آمیز این دوره‌ها در دانشگاه‌ها نیز امیدوار بود.
مسئولیت خانواده در برابر فرزندان
نکته بسیار مهمی که باید به عنوان اصل حاکم بر آموزش و تبلیغ مورد توجه قرار گیرد توجه به مسئولیت خانواده در قبال پرورش فرزندان و آماده‌سازی آنان برای ورود ثمربخش به زندگی مشترک است. در دهه‌‌های اخیر خانواده بار اصلی تربیت را بر دوش رسانه‌ها و نهادهای رسمی نهاده و خود را تا حدودی معاف کرده است.
باید برای خانواده‌ها این موضوع به عنوان یک باور تلقی شود که مسئولیت اصلی آموزش و تربیت اخلاقی و مهارتی فرزندان بر عهده‌ی آنان است و هیچ زمانی چون امروز که فرزندان و جوانان در معرض آماج تهدیدهای فرهنگی و اخلاقی‌اند، نیاز به حضور فعال والدین احساس نشده است و غلبه کارکرد رفاهی خانواده بر دیگر کارکردها می‌تواند مخاطره آمیز باشد.
باید این مطلب مهم را یادآور نمود که تربیت توسط نهادهای مدرن مزایای کامل تربیت در خانواده را نخواهد داشت و باید با احساس مسئولیت، ارتباط با نهادهای دینی و افراد دلسوز و مطلع، مسئولیت تاریخی خود را به انجام رسانند.
پیام بگذارید
(0 دیدگاه)