ویژگی های والدین فرزندان موفق

هر پدر و مادری دوست دارد فرزندانشان بزرگ شوند و کارهای شگفت انگیزی در زندگی خود انجام دهند. در حالی که عوامل متعددی بر رشد کودک تأثیر می‌گذارند. ویژگی های والدین فرزندان موفق چیست؟ برخی از آن‌ها به تربیت کودک بازمی‌گردد. این عوامل و تکنیک ها یک نقطه شروع عالی برای هر والدینی است.

ویژگی های والدین فرزندان موفق

والدین می خواهند فرزندانشان از مشکلات دوری کنند. در مدرسه خوب عمل کنند و در بزرگسالی به انجام کارهای عالی ادامه دهند. در حالی که دستور العمل مشخصی برای تربیت فرزندان موفق وجود ندارد. روانشناسان به عوامل متعددی اشاره کرده اند. که موفقیت را پیش بینی می کنند. در حالی که برای بزرگ کردن کودک نیاز به طیف وسیعی از تمرین‌ها و تکنیک‌ها است. برخی مضامین شامل این نکات می‌شوند. وقت گذرانی با فرزندتان، اجازه دادن به فرزندتان برای تصمیم‌گیری و حفظ یک خانواده شاد.

 مشترکات والدین بچه های موفق

آنها تمایل دارند به فرزندانشان اجازه دهند که در کارهای آسان یا نسبتاً دشوار رهبری کنند. بر اساس مطالعه ای در سال ۲۰۲۱ که توسط پروفسور دانشگاه استنفورد جلنا اوبرادوویچ انجام شد، هدایت بیش از حد والدین می تواند کودک را ناامید کند یا باعث شود تمرکزش روی یک کار از بین برود. این تحقیق کودکانی را که در حال تمیز کردن، بازی یا بحث در مورد یک مشکل بودند مورد بررسی قرار داد. محققان نوشتند کودکانی که والدینشان برای ارائه دستورالعمل‌ها وارد عمل می‌شوند. بعداً در تنظیم احساسات خود با مشکل بیشتری مواجه می‌شوند. این مطالعه نشان می‌دهد که والدین باید یک گام به عقب بردارند و به فرزندانشان اجازه دهند چگونه بازی کنند، تمیز کنند یا یک مشکل را حل کنند.

تفاوت تربیت کودک در خانه

اوبرادوویچ در این مقاله می نویسد: “درگیری مستقیم بیش از حد می تواند به بهای توانایی های بچه ها برای کنترل توجه، رفتار و احساسات خود تمام شود. وقتی والدین به بچه ها اجازه می دهند در تعاملات خود رهبری کنند. بچه ها مهارت های خودتنظیمی را تمرین می کنند و استقلال ایجاد می کنند. آنها تمایل دارند فرزندان خود را مجبور به انجام کارهای خانه کنند.

جولی لیثکات هیمز، رئیس سابق دانشجویان سال اول دانشگاه استنفورد و نویسنده کتاب “چگونه یک بزرگسال را بزرگ کنیم” در جریان یک رویداد زنده گفت: “اگر بچه ها ظرف ها را نمی شستند، به این معنی است که شخص دیگری این کار را برای آنها انجام می دهد. او گفت: بنابراین آنها نه تنها از کار، بلکه از یادگیری این که کار باید انجام شود و هر یک از ما باید برای بهبود کل مشارکت کنیم، معاف هستند. هیمز معتقد است کودکانی که در کارهای خانه بزرگ شده اند به کارمندانی تبدیل می شوند که به خوبی با همکاران خود همکاری می کنند، همدل تر هستند زیرا آنها از نزدیک می دانند که مبارزه به چه شکل است و می توانند وظایف را به طور مستقل انجام دهند.

واگذاری مسئولیت به کودک

با وادار کردن کودکان به انجام کارهای روزمره (بیرون آوردن زباله ها، شستن لباس های خود) آنها متوجه می شوند که من باید کار زندگی را انجام دهم تا بخشی از زندگی باشم. آنها تمایل دارند مهارت های اجتماعی را به فرزندان خود بیاموزند. محققان دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا و دانشگاه دوک بیش از ۷۰۰ کودک را از سراسر ایالات متحده بین مهدکودک تا سن ۲۵ سالگی ردیابی کردند و دو دهه بعد به ارتباط معناداری بین مهارت های اجتماعی آنها در دوران کودکستان و موفقیت آنها در بزرگسالی پی بردند. این مطالعه ۲۰ ساله نشان داد که کودکانی که از نظر اجتماعی شایسته هستند بدون تشویق با همسالان خود همکاری کنند. به دیگران کمک کنند. احساسات آنها را درک و به تنهایی مشکلات را حل کنند. به مراتب بیشتر احتمال دارد که مدرک دانشگاهی کسب کنند و یک تحصیل تمام وقت داشته باشند.

پرورش مهارتهای عاطفی و اجتماعی کودک

این مطالعه نشان می‌دهد که کمک به کودکان برای توسعه مهارت‌های اجتماعی و عاطفی یکی از مهم‌ترین کارهایی است که می‌توانیم برای آماده‌ سازی آنها برای آینده‌ای سالم انجام دهیم. نیل هالفون، پروفسور دانشگاه کالیفرنیا در لس آنجلس و همکارانش با استفاده از داده های یک نظرسنجی ملی از ۶۶۰۰ کودک دریافتند. که انتظاراتی که والدین از فرزندان خود دارند، تأثیر زیادی بر موفقیت دارد. او در بیانیه‌ای گفت: «به نظر می‌رسد والدینی که دانشگاه را در آینده فرزند خود می‌دیدند. بدون توجه به درآمد و سایر دارایی‌ هایشان، فرزند خود را در جهت این هدف مدیریت می‌کنند.

نقش انتظارات والدین در آینده فرد

اثر پیگمالیون بیان می‌کند «آنچه یک فرد از دیگری انتظار دارد می‌تواند به عنوان یک پیش‌ گویی خود شکوفایی عمل کند». در مورد بچه ها، آنها انتظارات والدین خود را برآورده می کنند. آنها تمایل به داشتن روابط سالم با یکدیگر دارند. بر اساس مطالعه بررسی دانشگاه ایلینویز، فرزندان در خانواده‌های پر تعارض، چه سالم و چه مطلقه، نسبت به فرزندان والدینی که با هم کنار می‌آیند، وضعیت بدتری دارند.