سرآغاز روان شناسی تربیتی
سرآغاز روان شناسی تربیتی
روان شناسی با پیشرفت در طول زمان به مکاتب مختلفی تقسیم بندی شد. با گذشت زمان، روان شناسان شاخه ای از آن را ارائه کردند که به روان شناسی تربیتی یا educational psychology معروف شد.
بعد ها روان شناسی رشد نیز زیر مجموعه ای از روان شناسی تربیتی شد؛ این شاخه از علم روان شناسی به برسی عوامل تاثیر گذار بر رشد و تربیت انسان ها در ابعاد مختلف از جمله: جسمانی، روانی، شناختی، اخلاقی و اجتماعی می پردازد.
همه چیز از آزمایشگاه وونت شروع شد. تمام آزمایشاتی که درباره ی اخلاق و رفتار انسان ها و برسی روحیات آن ها انجام شد به شکل گیری روان شناسی تربیتی منجر شد. این آزمایشات توسط ادوارد ثرندایک انجام شد.
کوشش های ثرندایک در روان شناسی تربیتی
شکل گیری روان شناسی تربیتی به وسیله ثرندایک از آنجایی شروع شد که این دانشمند آمریکایی مطالعات خود را در زمینه ی روانشناسی تطبیقی و فرایندهای یادگیری به اوج رساند و با پژوهش بر روی عملکرد حیوانات به نتایج خوبی درباره ی رفتار آن ها رسید؛ در ادامه ی کار همین تحقیقات درباره ی رفتار حیوانات دستاورد های خوبی در روان شناسی تربیتی داشت.
همه ی این تحقیقات منجر به کشف حقیقتی شد که ثرندایک آن را قانون اثر نامید. این حقیقت با آزمایش بر روی گربه ها به دست آمد؛ ثرندایک با قرار دادن گربه ها در جعبه ای موسوم به جعبه ی معما رفتار آن ها برای دریافت غذا را زیر نظر گرفت. ثرندایک با استفاده از این آزمایش دریافت که اگر پاداش بلافاصله بعد از انجام عملی خاص بیاید قطعا در تقویت آن عمل و یادگیری آن تاثیر مثبت دارد.
معرفی روان شناسی تربیتی
روان شناسی تربیتی در واقع همان روان شناسی آموزش است؛ این علم به برسی نحوه ی آموختن و یادگیری افراد می پردازد. از آنجایی که بیشتر فرآیند آموختن افراد در سنین خردسالی تا نوجوانی شکل می گیرد بنابراین بررسی روحیات و رفتار های این رده ی سنی وظیفه ی روان شناسان این حیطه می باشد.
اهمیت روان شناسی تربیتی زمانی خود را نشان می دهد که بدانیم دوران کودکی چقدر در شکل گیری شخصیت انسان سهیم است. بنابراین شناخت روش های یادگیری کودک وچگونگی بهینه سازی یادگیری وی از هدف های اصلی شاخه ی روان شناسی تربیتی می باشد.
نقش والدین در روان شناسی تربیتی
والدین به مانند باغبانی هستند که مدام باید به فکر محصول زندگی خود باشند؛ کودکان با ظرافت و دقت کامل ریز رفتار های والدین را زیر نظر می گیرند و با دقت آن ها را می آموزند. در صورتی که زمینه ی وراثتی در آن ها موجود باشد قطعا رفتار هایی شبیه به والدین خود را بین سن ۷ تا ۱۲ سال عینا می توان در آن ها مشاهده کرد.
عواملی چون اعتیاد در والدین همچنین ناسازگاری آن ها با یکدیگر می تواند آینده ی کودک را به شدت تحت تاثیر قرار بدهد. طبق آخرین آمار سازمان بهداشت روان جهانی بیشترین بزهکاران از دل خانواده هایی بیرون می آید که یکی از والدین دچار عارضه ی سوء مصرف مواد مخدر است.
بنابراین شناخت و مطالعه در زمینه ی روان شناسی تربیتی می تواند از بروز بسیاری از اختلالات و مشکلات روانی در سنین بالا جلوگیری کند.
روان شناسی تربیتی در آموزش و پرورش
متاسفانه در کشور ما آموزش به صورت تقریبا غیر اصولی انجام می شود و بازخورد آن را نیز می توان در دل جامعه مشاهده کرد. وظیفه ی آموزش و پروش این است که با شناخت استعداد کودکان آن ها را به بهترین مسیر ممکن بفرستد و برای آینده ی آن ها برنامه ای مناسب تنظیم کند.
امروزه نقش روان شناسی در آموزش و پرورش پر رنگ تر از قبل است و اهمیت آموزش درست بر مبنای اصول روان شناختی، رشد و یادگیری برای همگان واضح است.
پیام بگذارید
(0 دیدگاه)