اختلال دوقطبی یا شیدایی
اختلال دوقطبی یا شیدایی – افسردگی، نوعی اختلال خلقی و یک بیماری روانی است. افراد مبتلا به این بیماری دچار تغییرات شدید خلق میشوند. اختلال دو قطبی به صورت معمول در آخر دوره نوجوانی یا اوائل دوره بزرگسالی تظاهر پیدا میکند.
اختلال دوقطبی یا شیدایی
اختلال دوقطبی یا شیدایی انواع مختلفی دارد که مهمترین انواع آن اختلال دوقطبی نوع یک و اختلال دو قطبی نوع دو است. تفاوت این دو اختلال در وجود دوره شیدایی است؛ در نوع یک این حالت اتفاق میافتد ولی در نوع دو فرم خفیفتری از آن که نیمه شیدایی است، بروز میکند. شروع بیماری معمولاً با دورهای از افسردگی میباشد و پس از یک یا چند دوره از افسردگی، دوره شیدایی بارز میشود. در تعداد کمتری از بیماران شروع بیماری با دوره شیدایی یا نیمه-شیدایی است.
دوره های شیدایی در اختلال دو قطبی
دورههای شیدایی از چند روز تا چند ماه به طول میانجامند و معمولاً شدت آنها باعث میشود که بیمار نیازمند درمان جدی به صورت بستری یا همراه با مراقبت زیاد باشد. با فروکش کردن علایم، به خصوص در اوایل سیر بیماری، معمولاً فرد به وضعیت قبل از بیماری خود برمیگردد و به همین دلیل بسیاری از بیماران یا خانوادههای آنان تصور میکنند بیماری کاملاً ریشه کن شده و دیگر نیازی به ادامه درمان وجود ندارد. بنابراین درمان خود را قطع میکنند. اما قطع زود هنگام درمان خطر برگشت بیماری را بسیار افزایش میدهد و باعث میشود که بیماری در فاصله چند ماه عود کند.
نشانهها
۱.۱ دوره شیدایی
۱.۲ دوره افسردگی (خلق پایین)
۱.۳ دوره نیمه-شیدایی
۱.۴ دوره خلق ترکیبی
۲ تشخیص و زیردستهها
۲.۱ اختلال دوقطبی نوع اول
۲.۲ اختلال دوقطبی نوع دوم
۲.۳ اختلال خلق ادواری
۲.۳.۱ تناوب سریع
۳ علل پیدایش
شیدایی
دوره شیدایی Mania مشخصه تشخیص اختلال دوقطبی است. این بیماری با توجه به شدت این دوره طبقهبندی میشود. بیماران مبتلا ممکن است ناگهان از اوج شادی و خوشحالی به اوج غم و اندوه فرو روند و ارتباطی بین خلق بیمار و آنچه واقعاً در زندگی بیمار رخ میدهد وجود ندارد. دوره شیدایی میتواند شدت مختلفی از شیدایی خفیف (نیمه-شیدایی) تا شیدایی کامل با علائم جنونآمیز نظیر توهم یا کاتاتونیا، داشته باشد. در این دوره تمرکز کاهش پیدا میکند، نیاز به خواب کم میشود و بیمار توهم خودبزرگبینی پیدا میکند. قضاوت بیمار ممکن است مختل شود و دست به ولخرجیهای غیرمعمول یا رفتارهای غیرطبیعی بزند.
برخی از علائم و نشانههای این بیماری شامل موارد زیر میشود
بیقراری، افزایش انرژی و میزان فعالیت
خلق خیلی بالا واحساس نشاط شدید همراه با احساس خود بزرگبینی
تحریک پذیری مفرط
صحبت کردن بیوقفه، مسابقه افکار، پریدن از موضوعی به موضوع دیگر با سرعت خیلی زیاد
عدم توانایی برای تمرکز، حواسپرتی
کاهش نیاز به خواب
اعتقادات غیر واقعی در مورد توانمندیها و قدرت فرد
قضاوت ضعیف
ولخرجی و یا خساست
رفتار متفاوت از حالت معمول که مدتی طولانی ادامه داشته است
افزایش تمایلات جنسی
نشان دادن حرکات و تصمیمهای ضد و نقیض از خود
سوء مصرف داروها و مواد مخدر، الکل و داروهای محرک
رفتارهای اغواگرانه، مداخله جویانه، و پرخاشگرانه
دوره افسردگی (خلق پایین)
نوشتار اصلی: افسردگی
افسردگی میتواند قبل یا بعد از دوره شیدایی در این بیماران ایجاد شود. درصد کمی از بیماران ممکن است در طول بیماری خود اصلا افسردگی را تجربه نکنند.
ادامه دارد….
پیام بگذارید
(0 دیدگاه)